به عنوان کسی که سالهاست دربارهی بازیهای ویدئویی مینویسد و میخواند، به اندازهی کافی با مقولهی جنگ کنسولی مواجه شدهام. هر بار که در سایتهای مختلف دربارهی آمار فروش پلی استیشن، ایکس باکس و یا حتی نینتندو مطلبی نوشتهام، بخش نظرات به میدان جنگ طرفداران رقیب بدل شده است. گویی که آنها سهامدار شرکت مربوطه هستند!
این وضعیت واقعاً ناراحت کننده است. من درک میکنم وقتی رئیس ایکس باکس میگوید این موضوع تنها چیزی است که ممکن است او را از ادامهی روند دلسرد کند. و با هنرصنعت بازی برای همیشه خداحافظی کند.
با اینکه کل کل بین طرفداران تا حدودی نمک ماجراست، ولی میتوان حدس زد که چرا برخی بازیبازان درگیر جنگ کنسولی میشوند. حقیقت این است که بسیاری از افراد پول کافی برای سرمایهگذاری روی یک کنسول را دارند. وقتی بالأخره انتخاب خود را انجام میدهند انتظار دارند که این دستگاه تا سالها آنها را سرگرم کند و بازیهای دلخواهشان را ارائه دهد.
اگر احیاناً شما جزو معدود افرادی هستید که صاحب Dreamcast، Xbox و یا Wii U بودهاید، خوب میدانید که میزان فروش کنسول چقدر اهمیت دارد. هیچ کس دوست ندارد صاحب کنسولی باشد که شرکتهای شخص ثالث از آن حمایتی نمیکنند. و یا اینکه تنها پس از چند سال با مدل جدید جایگزین شود. و یا حتی بدتر کلاََ کنار گذاشته شود و هیچ پشتیبانی از آن صورت نگیرد.
بنابراین جنگ کنسولی نسل حاضر را چه کسی برنده میشود؟ پلی استیشن؟ ایکس باکس؟ و یا حتی نینتندو؟ آمار فروش جدید نشان میدهد که سونی با پلی استیشن پیشتاز است. اما آیا ایکس باکس شانس بازگشت به رقابت را دارد؟ آیا کار نینتندو سوئیچ تمام شده است؟
اولین کاری که میخواهم انجام دهم این است که تصویر واضحی از مفهوم برنده شدن در جنگ کنسولی را ارائه دهم. خیلیها فکر میکنند که قضیه مثل Call of Duty است که دو تیم در برابر یکدیگر قرار میگیرند و فقط یکی از آنها پیروز میشود. ولی این موضوع بیشتر شبیه Civilization است که راههای مختلفی برای پیروزی وجود دارد.
برای مثال اگر شما به سراغ تیم پلی استیشن بروید و از آنها بپرسید چه کسی در حال برد است، آنها پاسخ میدهند “ما”. فروش 10 میلیون PS5 در حدود 6 ماه یکی از سریعترین آمار فروش کنسول است. تازه اگر نگوییم سریعترین. میزان فروش بیش از ایکس باکس است و کنسول PS5 همیشهی خدا از شدت تقاضا ناموجود است.
حال اگر همین سؤال را از ایکس باکس بپرسید، پاسخ مشابهی میدهند. آنها نیز خودشان را پیروز میدانند. با داشتن یک سرویس اشتراکی محبوب و بیش از 20 میلیون مشترک فعال. فهرست بازیهای طولانی و استودیوهای داخلی گسترده ردموندیها در بهترین وضعیت خود قرار دارند.
البته که اگر از نینتندو این سؤال را بپرسید با نیشخند پاسخ میدهند که آنها بر قلهی هنرصنعت تکیه زدهاند. و راست هم میگویند. شما به کم طرفدار بودن این شرکت در کشور عزیزمان نگاه نکنید. نینتندو سوئیچ در حال حاضر پرفروشترین کنسول نسل حاضر به شمار میرود. بازیهای نینتندو هم که لازم نیست بگویم محبوبترین هستند. همین Mario Kart و Animal Crossing را در نظر بگیرید، فروش 30 میلیون نسخهای روی شاخشان است.
هر سهی این شرکتها کنسول میفروشند، هر سه بازی میفروشند و هر سه سرویس اشتراکی دارند. اما وقتی بخواهیم برنده را در هر شاخه مشخص کنیم، هر سری یک برنده داریم. شاید برای همین باشد که آتش جنگ کنسولی شعلهور شده است. هر کسی فکر میکند که شرکت محبوبش در حال پیروز شدن است. و حقیقت چیست؟ درست میگویند.
البته این رقابت کنسولی اثرات منفی خود را نیز دارد. به عنوان مثال خریده شدن بتزدا توسط مایکروسافت خبر بدی برای طرفداران پلی استیشن بود. و انحصاری مجموعهی Monster Hunter توسط نینتندو خبر بدی برای همه است.
اما سه رقیب بزرگ، موفق و پیشرو مزایایی برای هنرصنعت و به تبع آن همهی بازی دوستان دارند. پلی استیشن مجبور است قراردادهای جدید و بازیهای تازه توسعه دهد، چرا که ایکس باکس بیکار ننشسته است و تغییر سیاست داده. از آن طرف هم ایکس باکس ناچار است دست به جیب شود و فرانچایزهای کلاسیک را احیا کند، تا شاید عقب ماندگی نسل گذشته را جبران کرده باشد. موفقیت بازی Spider-Man به این معناست که Halo نیز ناچار است موفق باشد و Mario هم باید موفق باشد، الی آخر.
ما در وضعیت نادری هستیم که هیچ کنسولی در حال شکست نیست. هیچ کنسولی کنار گذاشته نخواهد شد. شرکتهای شخص ثالث به همهی پلتفرمها اهمیت میدهند. بنابراین طرفداران هر سه پلتفرم میتوانند خوشحال باشند. چرا که سالهای جذاب و پر بازی در پیش خواهند داشت.
پس بهتر است که بیخیال جنگ کنسولی شوید. اصلاً مهم نیست که آمارها چه میگویند، فروش کدام کنسول بیشتر است. فقط عقب بنشینید و در انتظار بازیهای مورد علاقهی خود باشید. اکنون بهترین زمان برای گیمر بودن است. مهم نیست طرفدار چه کنسولی هستید.