نقد و بررسی بازی Song of Horror؛ وحشت کلاسیک

در طول سالیان گذشته سازندگان زیادی قصد تصرف تاج و تخت پادشاهی رزیدنت ایول و سایلنت هیل را داشته‌اند، اما همه‌ی آن‌ها حتی نزدیک به این مهم هم نشده‌اند. حقیقتش تریلر که Song of Horror را که می‌دیدم با خود گفتم یکی دیگر به جمع شکست‌ها اضافه شد.

سازندگان به قول خود وفا کرده‌اند. Song of Horror در کمال ناباوری توانسته است دوران طلائی وحشت را بازآفرینی کند. اما جدای از این بازآفرینی آن‌ها چیزهای زیادی هم به آن افزوده‌اند. از جمله فضای لاوکرفتی، گیم پلی دیوانه‌وار و فضای Evil Dead.

در ادامه قرار است به شما بگویم که چرا Song of Horror عنوان فوق‌العاده‌ای است. خودتان را برای یک نقد و بررسی تاریک و عمیق آماده کنید.

آوای وحشت | Song of Horror

قبل از هر چیز احتمالاً نام بازی توجه شما را جلب کرده باشد. این تصور می‌رود که این نام برگرفته از اتفاقات درونی بازی باشد و یا این‌که صرفاً شرح حال اثر باشد. در خصوص این بازی، سازندگان انتخاب هوشمندانه‌ای داشته‌اند. چرا که نام انتخابی تلفیقی از هر دو است.

داستان Song of Horror بسیار قابل قبول است و استانداردها را رعایت کرده است. نویسنده‌ی معروف Sebastian P. Husher یک جعبه‌ی موسیقی عتیقه را از فردی می‌خرد. اما طبیعتاً به جای خارج شدن یک بالرین و پخش شدن موسیقی کلاسیک، آوای وحشت فضا را پر می‌کند.

در ادامه جناب نویسنده و خانوداه را سکوت ابدی فرا می‌گیرد. ناشری که با Sebastian P. Husher کار می‌کند نگران می‌شود و دستیار خود را برای تفحص به خانه‌ی نویسنده می‌فرستد. چراغ‌های خانه روشن است و به نظر همه چیز عادی می‌آید. دستیار نگون بخت وارد عمارت می‌شود و در نهایت اتفاقی که نباید، می‌افتد. او وارد اتاق نفرین شده می‌شود و آوای وحشت او را فرا می‌گیرد.

قصه‌ی بالا کلیات داستانی Song of Horror است که از حق نگذریم کشش کافی برای همراه کردن مخاطب را دارد. ولو اینکه در نگاه اول به نظر کلیشه‌ای برسد. حال شما وارد ماجرا می‌شوید و باید از بین 4 شخصیت قابل بازی یکی را انتخاب کنید تا به دنبال دنیل بروید. دنیل نام همان فردی است که به دنبال سباستین وارد عمارت شده بود.

حال ممکن است سؤال پیش آید که فلسفه‌ی 4 شخصیت قابل بازی چیست؟ آیا باید یک محیط واحد را با این 4 شخصیت بازی کنیم؟ خیر. بازی Song of Horror روایتی چند بخشی و به اصطلاح اپیزودیک دارد. خانه‌ی جناب نویسنده تنها یکی از پنج محیط بازی است. جالب است بدانید که در مجموع 13 شخصیت قابل بازی وجود دارد که تجربه‌ی اپیزودها با هر کدام حس و حال خودش را دارد.

حال اجازه دهید نگاهی بیاندازیم به این‌که چه چیزی Song of Horror را وحشت آفرین کرده است.

عناصر متعدد وحشت

برای این‌که چرایی فوق‌العاده بودن Song of Horror را شرح دهیم، ابتدا باید بازی را دو تکه کنیم: گیم پلی و وحشت. بحث گیم پلی مشخص است، با اثری آشنا طرف هستیم که هر کس بازی‌های رزیدنت ایول و سایلنت هیل را در دوران اوجشان یعنی 1998 بازی کرده باشد، با گیم پلی همذات پنداری می‌کند. برخلاف عناوینی که ادعای این کار را دارند، Song of Horror در عمل گیم پلی دوران طلائی را بازآفرینی کرده است.

اگر شما با بازی‌های کلاسیک پلی استیشن آشنا نیستید، اجازه دهید به طور خلاصه عرض کنم: آن بازی‌ها “دوربین ثابت” را در بازی‌های ویدیویی محبوب کردند. البته می‌دانم که Alone in the Dark پیش از عناوین شاخصی که نام بردیم از این تکنیک استفاده کرده بود، ولی بیائید صادق باشیم، الآن Alone in the Dark کجاست و آن دو فرانچایز کجا؟ به هر حال، مخلص کلام این‌که Song of Horror هم به نوعی از تکنیک دوربین ثابت برای جذابیت استفاده می‌کند. البته دوربین در این بازی کاملاََ ثابت نیست، و اندکی آزادی عمل به شما می‌دهد. به نوعی ترکیبی است از دوربین بازی‌های مدرن و شاهکارهای کلاسیک.

آزادی عمل دوربین که درباره‌ی آن صحبت کردیم در هنگام کاوش محیط به کمک شما می‌آید. هر شخصیتی در بازی یک منبع نور به خصوصی دارد، می‌خواهد یک فندک باشد، مشعل و یا فانوس. فرقی نمی‌کند منبع نور چه باشد، شما با آنالوگ راست نور را هدایت می‌کنید و محیط را کاوش.

نکته‌ی جذاب Song of Horror اینجاست که اشیاء کاربردی محیط به محض ورود به شما چشمک نمی‌زنند، تنها زمانی متوجه آن‌ها خواهید شد که نور را به سمتشان بتابانید و آن‌ها نور را بازتاب می‌دهند. واقعاً این حرکت سازندگان جالب بود و به دل من نشست. همین ویژگی به ظاهر کوچک ارزش کاوش در محیط را بالا می‌برد و برای افرادی مثل من که محیط بازی را با وسواس بالایی کاوش می‌کنند خیلی لذت‌بخش خواهد بود.

همان‌طور که اشاره شد، Song of Horror یک بازی وحشت/ماجراجویی کلاسیک است. به این معنی که حل معما و کاوش در محیط ارزش بالایی در گیم پلی دارد. چه شما در حال کاوش عمارت نویسنده باشید و چه عتیقه فروشی را زیر و رو کنید، همیشه این عنصر اهمیت خود را حفظ می‌کند. نقشه‌ی بازی نیز بی شباهت به سایلنت هیل نیست و backtracking از عناصر اصلی گیم پلی به شمار می‌رود. معماهای بازی نیز کیفیت خوبی دارند و لذت‌بخش هستند.

ترسی که سطحی نیست و میخکوب می‌کند

موضوع ترس شاید یک امر سلیقه‌ای و موضوعی باشد. ممکن است یک چیز برای بنده ترسناک باشد ولی برای شما نباشد. این یک امر طبیعی است. از دید من Song of Horror بازی فوق‌العاده ترسناکی است و توانسته است این حس را به شکل مناسبی به مخاطب انتقال دهد.

تفاوت این بازی با عناوینی که مثال زدیم این است که هیچ‌گونه مبارزه‌ای در کار نیست. به عبارتی از این نظر شبیه به Alien: Isolation و Outlast می‌باشد. شما در نقش یک فرد بی دفاع قرار دارید که تنها کاری که از دستتان بر می‌آید پنهان شدن است. این سبک گیم پلی طرفداران و مخالفان زیادی دارد. برخی آن را می‌پسندند و برخی خیر.

بار ترس این‌گونه بازی‌ها طبیعتاً خیلی سنگین است چرا که اجازه‌ی دفاع و هجوم را بازی‌باز نمی‌دهند، حقیقتاً شخصاً طرفدار این سبک گیم پلی نیستم و روش سایلنت هیل را بیش‌تر می‌پسندم. ولی خب همان‌طور که اشاره شد این سبک گیم پلی بار ترس بیش‌تری را منتقل می‌کند و اگر بهینه باشد می‌تواند قابل قبول باشد که خوشبختانه در خصوص Song of Horror چنین است.

فضای لاوکرفتی بازی آن را از همتایان خود جدا می‌کند. نقطه آرامشی در بازی وجود ندارد. زمانی که مطمئن هستید که فضا آرام است به یک آن فضا تغییر می‌کند.

موسیقی بازی ترکیبی از عناوینی همچون Alien می‌باشد و به خوبی با فضا هماهنگ است. اما متأسفانه از عمق کافی برخوردار نیست. به نوعی کارایی لازم را در موسیقی نمی‌بینم. صرفاً با نواهایی طرف هستیم که در راستای گیم پلی و به صورت مقطعی به گوش می‌رسند و از این کارکرد فراتر نمی‌روند.

در نهایت بازی Song of Horror فراتر از انتظارات من بود. اگر عاشق بازی‌های کلاسیک هستید، این بازی برای شماست. اگر عاشق بازی‌های ترسناک جدید هستید، باز هم Song of Horror را پیشنهاد می‌کنم. حتی اگر ترکیبی از هر دو را می‌خواهید هم این بازی مناسب شماست. درست است که بازی اندک مشکلاتی دارد ولی بدون شک نکات مثبت آن فراتر از مشکلات است. امیدوارم از تجربه‌ی بازی لذت ببرید.

امتیاز ساویس‌گیم: 9 از 10

FINAL VERDICT

In the end, Song of Horror exceeded my expectations. If you love classic games, this game is for you. If you love new horror games, I still recommend Song of Horror. Even if you want a combination of both, this game is for you. It is true that the game has a few problems, but without a doubt, its positive points are beyond the problems. I hope you enjoy the game experience

SavisGame Score: 9 out of 10