نوستالژی: علاالدین در برابر علاالدین| SNES در مقابل Genesis

(ترجمه شده توسط دکتر بهزاد کریمی)

اولین‌ نسخه‌ی فیلم علاالدین دو بازی کاملا متفاوت برای کنسول‌های سوپر نینتندو و سگا جنسیس را به‌ همراه داشت. اما کدام نسخه‌ بازی بهتری بود؟ در نیمه‌ی نخست دهه‌ی ۹۰ میلادی یکی از بزرگ‌ترین رقابت‌های تاریخ هنر-صنعت بازی‌های ویدیویی، جنگ کنسول‌ها‌ی ۱۶بیتی بود. نبردی که که کنسول سوپر نینتندو را در مقابل سگا جنسیس (در خارج از آمریکا سگا مگادرایو نامیده می‌شد) قرار داده بود. بر خلاف امروز، برتری یک کنسول نسبت به دیگری در آن زمان ارتباط کمی با قدرت فنی و قابلیت‌های سخت‌افزاری داشت. و بیشتر به بازی‌های هر سخت‌افزار بستگی داشت، که در اصل باید هم همین‌طور باشد.

واضح بود که بزرگ‌ترین اشتراک در تقابل سوپر نینتندو و سگا جنسیس این بود که کدام شخصیت‌ یا نماد بهتری دارد. اما یک جنگ دیگر هم بین این دو کنسول وجود داشت. جنگی که تا به امروز هم به طرز عجیبی همچنان بحث درباره‌اش با شدت و حرارت خاصی ادامه دارد: کدام کنسول نسخه‌ی بهتری از بازی علاالدین داشت؟

برخلاف شیوه‌ی معمول عرضه‌ی بازی‌های مولتی پلتفرم، بازی علاالدین برای هر پلتفرم نسخه‌ی کاملا متفاوتی داشت. نسخه‌ای که هر کدام توسط تیم جداگانه‌ای با مکانیک‌های متفاوت ساخته شد. در فهرست زیر برای برتری هر نسخه‌ی بازی نسبت به دیگری، عادلانه و به طور مساوی ۵ دلیل را برای هر کدام در نظر گرفته‌ایم. چون در نهایت هر دو نسخه عناوینی قابل احترام و کلاسیک محسوب می‌شوند.

 

نسخه‌ی SNES گیم‌پلی روان‌تری دارد

از این جهت که این نسخه توسط کپکام، که مسئولیت ساخت بازی‌های با کیفیت برپایه‌ی دنیای دیزنی را برعهده داشت، ساخته شد تعجبی ندارد که نسخه‌ی SNES این بازی از گیم‌پلی بی نقصی هم بهره می‌برد. کنترل بازی به شدت سریع عمل می‌کند. و شما هیچ پرش یا ضربه‌ی به دشمن را به خاطر عمل نکردن کنترل‌ها اشتباه نمی‌کنید. متاسفانه این مزیت را در نسخه‌ی جنسیس با آن وضعیت کنترل‌‌های کند و ناقص شاهد نیستیم. کاش این موضوع برای تیمی که این بازی را ساخت، مهم‌تر شمرده می‌شد. آنها حتی این روند بی‌ثبات کنترل یک بازی را در Earthworm Jim هم ادامه دادند.

 

نسخه‌ی جنسیس انیمیشن بهتری دارد

باشه،قبوله، نسخه‌ی جنسیس علاالدین کنترل دلپذیری نداشت و اغلب اوقات کند و بدون پاسخ عمل می‌کرد. اما انیمیشن بازی که سه هیچ از زمان خودش جلو بود. و تا همین امروز هم عالی به نظر می‌رسد. پس این مهم شرایط رو دوباره برابر می‌کند. تیم سازنده امکان استفاده از انیمیشن‌های فیلم را که دیزنی دراختیارشان قرار داد، به دست آورد. و این به معنای ساختن نزدیک‌ترین ورژن یک بازی ۱۶بیتی به کارتون‌های آن زمان بود.

 

مراحل نسخه‌ی SNES شتاب و سرعت بهتری دارند

تیمی که نسخه‌ی SNES علاالدین را می‌ساخت تجربه‌ی زیادی در ساخت عناوین تحسین شده‌ی سکوبازی از دنیای دیزنی داشت. و آن تجارب اینجا هم درخشش خودشان را نشان دادند. در حالی که نسخه‌ی جنسیس به فیلم وفادار می‌ماند. و این را علیرغم اینکه اشتباه هم بود نشان افتخار خود می‌بیند. نسخه‌ی SNES مراحلی که به خوبی طراحی و بهینه شده‌اند را به تقلید کردن از فیلم و استفاده از گرافیک تجملی و گران‌قیمت ترجیح می‌دهد.

 

نسخه‌ی جنسیس محتوای بیشتری برای جستجو و اکتشاف ارائه می‌دهد

تا حدودی گم شدن در مراحل نسخه‌ی جنسیس بازی علاالدین خیلی راحت‌تر به نظر می‌رسد. با توجه به اینکه همیشه هم مسیر اصلی بازی برای ما واضح نیست. اما از طرف دیگر، مراحل بازی از نسخه‌ی SNES گسترده‌تر هستند. و بیشتر برای جستجو و اکتشاف طراحی شده‌اند تا اینکه فقط مسیر اصلی را پیش روی شما قرار دهند. به همین جهت شما در بازی می‌توانید وقت‌تان را صرف گشت و گذار کنید. و در این بین آیتم، امتیازات و ایستراگ‌های فراوانی را به عنوان جایزه با جستجو در این مراحل به دست آورید.

 

نسخه‌ی SNES مرحله‌ی پاداش‌ به همراه Jasmine را داراست

با اینکه صرفا یک مرحله‌ی پاداش بود، وجود علاالدین و Jasmine سوار بر فرش جادویی به عنوان یک بخش قابل کنترل در بازی علاالدین نسخه‌ی SNES، خلاقانه‌ترین و در عین حال ریسک‌دارترین چیزی بود که می‌شد به یک بازی اضافه کرد. به جای وارد شدن به یک مرحله با دشمنانی با کفش‌های شاخ‌دار یا یک کات‌‌سین غیرقابل بازی. درگیر شدن برای راهنمایی آن دو عاشق جوان در مسیر ماجراجویی رمانتیک‌شان یک لحظه‌ی جادویی و هیجان‌انگیز بود. که در بین این دو نسخه کمتر هم سینماتیک بود.

 

نسخه‌ی جنسیس بیشتر به فیلم نزدیک بود

یکی از دلایلی که عناوین لایسنس شده برای یک پلتفرم در عصر کنسول‌های ۸بیت و ۱۶‌بیت منفور بودند این بود که بازی‌ها دسترسی کمی به یک عنوان لایسنس داشتند. و فقط می‌توانستند کاراکترهای محدودی را در مراحلی که می توانست به هر بازی دیگری ربط داشته باشد، استفاده کنند.
نسخه‌ی SNES بازی علاالدین هم قربانی همین موضوع بود، و بازیکنان را در مراحلی قرار میداد که ربطی به فیلم نداشتند. اما نسخه‌‌ی جنسیس چنین نبود. علاوه بر اینکه مراحل را بر اساس خود فیلم ساخته بودند، رسماً مسیر پیشرفت داستانی فیلم را نیز در آن مراحل پیاده کردند‌.

 

نسخه‌ی SNES سختی متعادل و بهینه شده‌ای دارد

هیچ‌کدام از نسخه‌های ۱۶بیتیِ بازی علاالدین آسان نیستند. هر دو بازیکن را مجبور به استفاده از بیشترین حد مهارت‌ می‌کنند. به طور خاص هر دو نسخه مرحله‌ی فرار از غار عجایب را دارند که باعث می‌شود بازیکن حتی کنترلر بازی را به دیوار بکوبد. اما جایی که نسخه‌ی جنسیس با کنترل‌های سست و کند و یا عدم تشخیص در بعضی نقاط برخورد، باعث سخت شدن بیش از حد بازی می‌شود، نسخه‌ی SNES در حد سخت اما عادلانه باقی می‌ماند. و فقط چند جای خاص وجود دارد که می‌شود گفت مرگ بر اثر خطای بازیکن نیست.

 

نسخه‌ی جنسیس علاالدین آهنگ‌های برگرفته از فیلم بیشتری را داراست

نسخه‌‌ی فیلم علاالدین یک گروه از بهترین آهنگ‌ها را داراست. آهنگ‌هایی کلاسیک و یکی از یکی بهتر که حتی یک آهنگ بد هم داخل‌شان پیدا نمی‌شود. هر دو نسخه‌ی بازی با زیرکی بعضی از آن آهنگ‌ها را در بازی اجرا می‌کنند. و هر دو هم تا جایی که سخت‌افزار اجازه می‌دهد به ورژن اصلی آهنگ‌ها نزدیک می‌شوند. اما نسخه‌ی جنسیس اینجا هم برتر است. چرا که آهنگ‌های بیشتری از فیلم را شامل می‌شود. حتی بعضی‌ها را با کیفیت بهتری نسبت به رقیب ارائه می‌‌کند، به خصوص در آهنگ Friend Like Me.

 

نسخه‌ی SNES علاالدین سکوبازی بهتری را ارائه می‌دهد

با اینکه هر دو نسخه‌ی علاالدین از نظر فنی سکوبازی (پلتفرمر) محسوب می‌شوند. اما نسخه‌‌ی SNES بیشتر مزه‌ی یک اثر سکوبازی را می‌دهد. در حالی ‌که گیم‌پلی نسخه‌ی جنسیس بیشتر روی سطح زمین جریان دارد و ما هم زود به آن عادت می‌کنیم. نسخه‌‌ی SNES روی یک علاالدین ورزیده و حرکات آکروباتیک حساب باز می‌‌کند. و به بازیکن اجازه می‌دهد تا پرش کند، جهش داشته باشد و بتواند دور خودش بچرخد. مراحل بازی نیز بر اساس این حرکات طراحی شده است.

 

نسخه جنسیس علاالدین دارای شمشیر است

شینجی میکامی بازیساز افسانه‌ای صنعت بازی کار خود را در بخش بازی‌های دیزنی در کپکام آغاز کرد. نسخه‌ی SNES بازی علاالدین هم یکی از آن بازی‌ها بود. وقتی اخیراً از او سوال شد کدام نسخه‌ی بازی بهتر است، میکامی پذیرفت که نسخه‌ی جنسیس بهتر بود. چون برای مثال در نسخه‌ی جنسیس این بازی، علاالدین یک شمشیر دارد. این ممکن است برای کاراکتری که روی سر دشمن پرش می‌کند تا به هوا پرتاب شود یا به طرف‌شان سیب پرتاب می‌‌کند درست نباشد. اما تبدیل کردن علاالدین به یک ستاره‌ی اکشنِ هک اند اسلش باحال‌تر است.

 

نظر شما چیست؟ این بازی‌ها را تجربه کرده‌اید؟ لطفاً در بخش نظرات ساویس‌گیم با ما به اشتراک بگذارید.

منبع