در دنیای بازی‌های مستقل، اخیرا مد شده است که توسعه‌دهندگان کوچک، ساخته‌های خود را به دروغ «مترویدوانیا» جا بزنند. آن‌ها احتمالاً متوجه محبوبیت دیوانه‌وار این سبک شده‌اند و سعی می‌کنند با این برچسب، بازیکنان را به سمت خود بکشانند، حتی اگر بازی‌شان هیچ شباهتی به یک Metroidvania نداشته باشد. اما چیزی که واقعا تعجب‌آور است، تجربه‌ی بازی‌ای بود که فریاد می‌زد «مترویدوانیا» اما سازندگان ترجیح داده بودند اسم آن را «با الهام از Metroidvania» بگذارند. اسم این بازی جنوپانیک Genopanic است و به عنوان طرفداری قدیمی از سبک Metroidvania، می‌توانم بگویم بهترین «غیر-مترویدوانیا»ای است که در مدت‌ها بازی کرده‌ام. بررسی بازی Genopanic را در ساویس‌گیم بخوانید.
اجازه بدهید کمی به عقب برگردیم. Genopanic توسط Mobirate ساخته شده و دنباله‌ای بر بازی‌ای به اسم «Space Expedition» است. پیش از این هرگز نام Space Expedition به گوشم نخورده بود، و دلیل خوبی هم داشت – یک بازی موبایلی بود. راستش را بخواهید من بازی‌های موبایلی زیادی انجام نمی‌دهم، اما بعد از تجربه‌ی Genopanic، به این فکر می‌کنم که شاید Space Expedition هم ارزش امتحان کردن داشته باشد. خبر خوب این است که قرار است در آینده‌ای نزدیک به صورت رایگان روی استیم منتشر شود. اما خب، ما اینجا نیستیم که درباره‌ی بازی اصلی صحبت کنیم، پس بیایید ببینیم چرا باید برای Genopanic هیجان‌زده شویم.
در بخش دمو، همه‌ی تمرکز روی پیدا کردن و بازیابی موجودات دستکاری‌شده‌ی ژنتیکی (GMO) است. در این بازی، این موجودات به بهترین شکل با عنوان «عروسک‌های فضایی دوست‌داشتنی» توصیف می‌شوند. البته این در بخش دمو است و شاید در بازی نهایی، برخی از آن‌ها به هیولاهای وحشتناکی تبدیل شوند. آدمی می‌تواند امیدوار باشد! در دمو، یک خرگوش آبی بامزه وجود داشت که در لوله‌ی تهویه ایستگاه فضایی می‌دوید و با وحشت از دست من فرار می‌کرد. در نهایت، توانستم او را با یک کپسول مخصوص بگیرم و یک برش‌دهنده‌ی پلاسما هم به عنوان جایزه به دست آوردم. برش‌دهنده‌ی پلاسما به خصوص خیلی به کارم آمد، چون ایستگاه فضایی پر بود از زامبی‌های مرگبار (که به طرز عجیبی بامزه هم بودند).
تم chibi (ظاهر کارتونی و بامزه) در کل فضای دمو جریان دارد، اما به طرز عجیبی حس فوق‌العاده‌ای را که در بازی وجود دارد، از بین نمی‌برد. درواقع، سبک بصری بازی مرا به شدت یادآور بازی‌ای به اسم Xeodrifter می‌اندازد. بخش بزرگی از جذابیت بازی، به خاطر طراحی صدای فوق‌العاده‌ی آن است. ابر شومی از ترس و رمز و راز بالای بازی سایه افکنده و مشخص است که اتفاقات عجیب و غریبی در جریان است. نه تنها زامبی‌ها و موجودات فضایی در ایستگاه پرسه می‌زنند، بلکه به نظر می‌رسد پهپادهای هوش مصنوعی هم موجودیت مستقلی پیدا کرده‌اند. روی یکی از آن‌ها حتی هولوگرام یک دختر گربه‌ای تهدیدآمیز نمایش داده می‌شد. همچنین یک هوش مصنوعی سرسخت به شکل یک توله‌سگ هم وجود دارد که به شما دستور می‌دهد و مرا به یاد Gato Roboto می‌انداخت.
برای کسی که هم تجربه‌ی بازی‌های Metroidvania زیادی را دارد و هم اهل بازی‌های پلتفرمر است، حرکت کردن در ایستگاه فضایی به کاری کاملاً طبیعی تبدیل شد. زیر پایم زمین می‌ریخت، اتاق‌های مخفی پیدا می‌کردم و در همین حال از چاله‌های اسید و تله‌های دیگر فرار می‌کردم. با این حال، اگر بگویم که بدون حتی یک بار مردن دمو را به اتمام رساندم، دروغ گفته‌ام. خوشبختانه ایستگاه‌های ذخیره‌ی زیادی وجود داشت، پس هرگز مجبور نشدم زمان زیادی را صرف برگشتن به عقب و استفاده از نقشه‌ی کاربردی بازی کنم. همچنین از معماهای کوچک دمو، مثل جابه‌جا کردن گره‌ها روی مدار برای وصل کردن دوباره برق به بخشی از ایستگاه یا کشیدن جعبه‌ها برای رسیدن به نقاط مرتفع‌تر، خیلی لذت بردم.
تمام کنترل‌ها بصری و روان بودند که عالی است. چراکه با وجود فوق‌العاده سرگرم‌کننده بودن دمو، یک مشکل جزئی وجود داشت – راهنمای کنترل روی صفحه برای کیبورد و ماوس بود، در حالی که من از گیم‌پد استفاده می‌کردم. این قطعاً مشکلی است که سازندگان در انتشار نهایی بازی برطرف کرده‌اند.
دمو کمی بعد از مبارزه با یک باس‌فایت که یک ربات عصبانیِ تسمه‌نقاله بود، به اتمام رسید. این ربات سعی می‌کرد با مشت‌هایش به من ضربه بزند و گاهی اوقات هم با یک لیزر کف زمین را جارو می‌کرد – مبارزه‌ی خیلی چالش‌برانگیزی نبود، اما تغییر خوبی نسبت به تمام گشت‌وگذاری بود که در بازی انجام داده بودم. بعد از تمام شدن دمو، Genopanic یک نوع «آزمون مهارت» رایگان ارائه می‌دهد. باید از اتاق‌های به‌هم‌پیوسته‌ای عبور کنید و در همین حال، تجهیزات و سلاح‌های جدیدی به دست آورید که در بخش دمو وجود نداشتند. من توانستم با تفنگ جاذبه، شعله‌افکن، حرکت سریع و جت‌پک بازی کنم. تنها مشکلی که داشتم این بود که به بخشی رسیدم که به طور واضح قرار بود با یک جریان هوا به سمت بالا بروم اما نمی‌توانستم این قابلیت را به طور مداوم فعال کنم.
همچنین، در حین بازی متوجه شدم که یک نشانگر باتری وجود دارد که یک بخش از آن خالی می‌شد. به نظر می‌رسد این نشانگر، یک ویژگی کلیدی در Genopanic باشد که احتمالا روی مسافتی که می‌توانید در یک زمان مشخص کاوش کنید، تاثیرگذار است. دوست داشتم در بخش دمو کمی بیشتر با این مکانیک بازی می‌کردم، اما حداقل باعث می‌شود که برای تجربه‌ی کامل بازی هیجان‌زده‌تر باشم.
اگر طرفدار ماجراجویی‌های قدیمی هستید و از شوخ‌طبعی خاص و اتمسفر تاریک لذت می‌برید، حتما باید دمو Genopanic را در فستیوال بعدی استیم (استیم نکست فست) که از ۱۹ خرداد شروع می‌شود، امتحان کنید. همچنین Space Expedition را هم فراموش نکنید، زمانی که روی استیم منتشر شد!
امتیاز موقت ساویس‌گیم: 7.5 از 10
بیشتر بخوانید:
15 بازی برتر نینتندو سوییچ که نباید از دست بدهید
7 بازی مترویدوانیای جذاب برای افرادی که از این سبک متنفرند!
بهترین بازی‌های مترویدوانیا که باید هم‌اکنون تجربه کنید
بررسی بازی Fading Skies | پرش به دنیایی پر از رمز و راز
بررسی بازی Outlast Trials | وحشت بی‌پایان با دوستان لذت‌بخش‌تر است
Final Verdict
If you’re a fan of old-school adventures and enjoy a quirky sense of humor and dark atmosphere, you should definitely give Genopanic a try. Also, don’t forget to play Space Expedition
SavisGame Score: 7.5 out of 10
