بررسی بازی Saints Row

مجموعه Saints Row از زمان معرفی و عرضه همیشه درگیر حواشی زیادی بوده است. این مجموعه جذاب و دوست داشتنی در عین شایستگی با بی مهری اکثر رسانه‌ها و منتقدان رو به رو بوده است. مشخص نیست این حجم از نفرت و دشمنی از کجا نشأت گرفته، وقتی بازی‌های Saints Row را تجربه می‌کنید از این نقدها و نمرات دریافتی شگفت‌زده می‌شويد! گویی که منتقدان و رسانه‌ها به طور کلی یک بازی دیگر را تجربه و نقد کرده‌اند! در ادامه با ساویس‌گیم همراه باشید تا ضمن اینکه نگاهی به تاریخچه‌ی سینتس رو می‌اندازیم جدیدترین نسخه آن را نیز بررسی کنیم.

مجموعه Saints Row در طول ۵ شماره‌ی اصلی و یک دنباله فرعی که تا کنون عرضه کرده، سبک‌ها و فضاسازی‌های متفاوتی را ارائه داده است. شماره نخست یک کلون خوب از جی تی ای بود که عناصر طنز پر رنگی داشت. متأسفانه چون این بازی انحصاری ایکس باکس 360 بود و برای هیچ پلتفرم دیگری عرضه نشد، افراد بسیار کمی آن را تجربه کرده‌اند. در ادامه Saints Row 2 از راه رسید که به عقیده خیلی‌ها از جمله شخص نگارنده بهترین نسخه مجموعه است. این بازی دیگر صرفاً یک کلون خوب از جی تی ای نبود، بلکه هویت خود را پیدا کرده بود. شخصیت پردازی خیلی خوب، داستان طنز، اغراق‌آمیز و سرگرم کننده، گیم پلی لذت‌بخش و کلی مکانیک و ویژگی جذاب دیگر همگی در بازی جای گرفته بودند. Saints Row 2 در یک کلام معجونی عالی بود.

وقتی شماره سوم از راه رسید سازندگان بازی در استودیو Volition تنها مشکل نسخه دوم که گرافیک متوسط آن بود را بهبود داده و یک جهش گرافیکی شگفت‌انگیز را رقم زدند. با این حال در کمال تعجب رسانه‌ها Saints Row 3 را با شاهکار راکستار یعنی غولی به نام GTA IV مقایسه می‌کردند! یک مقایسه به شدت احمقانه و غیرحرفه‌ای! در واقع شماره سوم با وجود این‌که عملکرد خوبی بر جای گذاشته بود، ولی به دلیل این اظهارات احمقانه و مقایسه‌های خنده‌دار زیر سایه بزرگ جی تی ای 4 قرار گرفت.

امروزه همه می‌دانند که GTA IV به قدری بزرگ و جاه‌طلبانه‌ بود که حتی GTA V نیز از لحاظ فنی به آن نزدیک هم نمی‌شود. از فیزیک برخورد گرفته تا طراحی آب و فیزیک سیالات، نسخه چهارم هنوز هم بی همتاست. حال تصور کنید مقایسه یک بازی که با بودجه محدود ساخته شده با چنین شاهکاری چه عواقبی برای سازندگان خواهد داشت! اینجاست که آدم شک می‌کند این نقدها از روی حماقت و ناآگاهی بوده است یا از روی نفرت!

به هر روی، سازندگان با توجه به این‌که دیدند هر کاری هم بکنند باز با بازی‌های شرکت چند هزار نفری و بودجه نامحدود راکستار مقایسه می‌شوند، تصمیم گرفتند کلاََ فضاسازی Saints Row را تغییر بدهند تا شاید رسانه‌ها اندکی مجال نفس کشیدن به بازی بدهند و با نقدهای یک جانبه و نمرات منفی مانع از شکوفایی و فروش بازی‌های آن‌ها نشوند. این شد که Saints Row 4 به طور کلی دگرگون شد. مبارزات خیابانی و گانگستری جای خود را به قدرت‌های فرابشری با فضاسازی فانتزی که شامل مضامين بیگانگان، شهر شبیه‌سازی شده و چیزهایی از این دست داده بودند. Saints Row 4 به معنای واقعی کلمه یک بازی دیوانه‌وار بود. درست است که بازی از ریشه‌های خود فاصله گرفته بود ولی بی نهایت لذت‌بخش و منحصر به فرد بود.

تاکتیک هوشمندانه‌ی سازندگان جواب داد و رسانه‌ها دیگر توان مقایسه Saints Row با GTA را نداشتند. نفرت پراکنی کم‌تر و نقدها منصفانه‌تر شد. منتهی طرفداران مجموعه ۲ دسته شدند. برخی از این‌که Saints Row فضاسازی گذشته را کنار گذاشته و فانتزی شده گلایه داشتند و برخی هم خیلی استقبال کردند. استودیو Volition سر یک دو راهی گیر افتاده بودند. برای همین تصمیم گرفتند یک DLC برای نسخه چهارم بسازند که در آن شخصیت بسیار محبوب طرفداران که در بازی‌های قبلی از داستان حذف شده بود را به شکلی جذاب بازگردانند و با این کار به نوعی دلجویی کرده و واکنش طرفداران را ارزیابی کنند.

در همین گیر و دار بود که شرکت ناشر Saints Row یعنی THQ ورشکست شد و اوضاع به هم ریخت. تقریباً همه برنامه‌های سازندگان به هم ریخته بود ولی به هر زحمتی که شد سازندگان Saints Row: Gat out of Hell را به صورت یک DLC Standalone که به واقع یک بازی جداگانه بود عرضه کردند. در ادامه با توجه به ورشکستگی ناشر، آینده Saints Row در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت. وضعیت حق امتیاز IP تا سال‌ها ناپایدار بود و دست به دست می‌شد. از طرفی سازندگان به دلیل مشکلات مالی چند بار تا مرز ورشکستگی رفتند ولی نجات یافتند.

در طول این سال‌ها که آن‌ها اجازه کار روی مجموعه را نداشتند یک بازی جدید تحت عنوان Agents of Mayhem را کار کردند. عنوانی که به وضوح دنباله معنوی Saints Row بود و همان فضاسازی نسخه چهارم را ارائه می‌کرد. بازی با واکنش متوسط بازار مواجه شد. چرا که بودجه ساخت به شدت محدود بود و مکانیک‌های گیم پلی خیلی زود تکراری می‌شدند. اما خوشبختانه سرانجام وضعیت حق امتیاز IP سینتس رو تثبیت شد و ناشر جدید که شوق و علاقه سازندگان را دیده بود تصمیم گرفت شانس کار کردن روی نسخه جدید را به آن‌ها بدهد. این‌گونه بود که Saints Row متولد شد. عنوانی که ریبوت یا بازآفرینی مجموعه را هدف قرار داده بود.

در اینجا سازندگان ۲ انتخاب داشتند. یا باید مسیر نسخه چهارم را دنبال می‌کردند و یا این‌که به ریشه‌ها بازگردند. از آن‌جایی که Saints Row 2 به عقیده‌ی طرفداران بهترین نسخه در فرانچایز است، طبیعتاً سازندگان تصمیم گرفتند که به ریشه‌ها بازگردند. با توجه به این‌که فاصله زیادی هم بین بازی‌ها افتاده بود، عملاً انتخاب دیگری جز ریبوت نداشتند و اگر می‌خواستند هم نمی‌شد داستان و شخصیت‌های قدیمی را ادامه دهند.

بازی جدید Saints Row از بدو معرفی با نظرات به شدت منفی طرفداران قدیمی رو به رو شد. طراحی شخصیت‌های اصلی به معنای واقعی کلمه افتضاح بود. طرفداران بیم آن را داشتند که جریانات SJW سازندگان را به این سمت سوق داده‌اند که این نوع طراحی را انتخاب کنند. واقعاً هم نمی‌شود خیلی به طرفداران خرده گرفت. خود من هم با توجه به شرایط کنونی هنرصنعت نسبت به معرفی اولیه بازی حس بدی داشتم. ولی هر چه پیش رفت و شاهد اطلاعات بیش‌تری از بازی بودیم، جذابیت‌های Saints Row کم کم نمایان شد.

بازی در شهر جدید Santo Ileso جریان دارد. شهری که تفاوت‌های زیادی با Stilwater که میزبان 2 شماره اصلی بود دارد. شهر جدید سرزنده، جذاب و فوق العاده منحصر به فرد است. سازندگان بهترین طراحی ممکن را ارائه کرده‌اند و طراحی شهری حتی در نقدهای منفی بازی هم به عنوان یک نکته مثبت عنوان شده است. به واقع سازندگان در طراحی Santo Ileso سنگ تمام گذاشته‌اند. شهر بر اساس لاس وگاس مدلسازی شده و شامل محیط‌های بیابانی، صنعتی، مدرن و پیشرفته است.

طراحی شهری هم از لحاظ هنری و هم از جنبه‌های فنی فوق العاده است. گرافیک بازی واقعاً وضعیت خوبی دارد. البته باگ‌هایی در نسخه کنسول‌های نسل هشتم به چشم می‌خورد ولی به هیچ وجه به مانند سایبرپانک 2077 غیر قابل بازی نیست. نسخه کنسول‌های نسل ۹ و کامپیوتر هم که با همان به‌روزرسانی اولیه درخشان و بی عیب و نقص است.

در زمینه داستان Saints Row قطعاََ در بخش طراحی شخصیت، شخصیت پردازی و کلاََ «روایت» ضعف دارد. اما رسانه‌ها و منتقدان طوری برخورد می‌کنند که انگار این مجموعه از ابتدا داستان‌محور بوده و حال ضعف این بخش فقدان بزرگی است! داستان هیچ وقت در کانون توجه نبوده، بزرگ‌ترین نمونه بازی‌های این سبکی که داستان در آن‌ها به شکل قابل قبول ارائه شده همان جی تی ای‌ها هستند. اما داستان حتی در جی تی ای هم اولویت نیست و به عنوان مثال در مقایسه با دیگر بازی جهان‌باز راکستار یعنی رد دد ردمپشن رنگ می‌بازد. چیزی که در این بازی‌ها رکن اصلی است، نخست گیم پلی و در ادامه جهان‌سازی است.

اما خیلی جالب است که رسانه‌ها آن‌جایی که باید به داستان بپردازند طفره می‌روند و نکات گیم پلی را عنوان می‌کنند و آن‌جایی که باید به سایر بخش‌ها توجه کنند به یک باره داستان مهم می‌شود! Saints Row یک بازی اکشن سوم شخص ماجراجویی داستان‌محور به مانند The Last of Us Part 2 نیست که داستان رکن اصلی آن باشد، آن‌جایی که باید به داستان اشاره شود و ضعف ساختاری آن واکاوی شود نمی‌شود، آن‌وقت در یک بازی جهان‌باز گیم پلی محور به یک باره داستان مهم می‌شود! به نظر شما این تناقض آشکار جالب نیست؟

گیم پلی در این سبک بازی حرف اول را می‌زند و گیم پلی Saints Row استاندارد است. همه چیز استاندارد است. نه نوآورانه است و نه ضعیف. یک تجربه استاندارد و قابل قبول. ایرادی که به این بازی گرفته می‌شود این است که مکانیک‌های گیم پلی قدیمی هستند و منسوخ شده‌اند. می‌گویند مکانیک‌های بازی برای بازی‌های ۱۰ سال پیش مناسب و قابل قبول است! بسیار خب، فرض کنیم این صحبت‌ها درست باشند!

حال اجازه دهید به یک اتفاق جالب اشاره کنیم، عرضه Saints Row با The Last of Us Part 1 که در اصل همان The Last of Us Remake است تقریباً هم‌زمان بود. Saints Row تنها چند هفته زودتر عرضه شد. همه می‌دانیم که لست اف اس پارت 1 تنها در بخش وضوح تصویر و اندکی بهبودهای گرافیکی تفاوت کرده و گیم پلی عملاً دست نخورده باقی مانده است. طبق نظرات این رسانه‌های محترم و فوق حرفه‌ای قاعدتاً باید شاهد نمرات و ایرادات تقریباً مشابهی می‌بودیم، نه؟ هر چه نباشد گیم پلی بازی تغییری نکرده و مکانیک‌ها قدیمی هستند. ولی خودتان نقدها را مقایسه کنید!

تقریباً هیچ رسانه‌ای به این موضوع اشاره نکرده، درست است که همان‌طور که گفتیم لست اف اس داستان‌محور است ولی حداقل کار این بود که به قدیمی بودن مکانیک‌ها اشاره می‌شد. چطور می‌شود که یک بازسازی ناقص از عنوانی که حتی ۱۰ سال هم از عرضه‌اش نگذشته با قیمت کامل منتشر می‌شود و نمرات ۹ و ۱۰ می‌گیرد، آن وقت یک بازی جدید که گیم پلی استاندارد ژانر را ارائه کرده با این انگ که نوآوری نداشته نمرات ۵ و ۶ دریافت می‌کند!؟ این تبعیض از کجا نشأت می‌گیرد؟

به نظر می‌رسد که اکثر منتقدان جرأت و شهامت ارائه‌ی یک نقد و بررسی بی‌طرفانه را ندارند. برای بررسی بازی‌ها ابتدا به بزرگی اسم بازی و استودیوی سازنده نگاه می‌کنند و بعد اقدام می‌کنند. این‌گونه می‌شود که عقده‌های فرو خورده خود را سر بازی‌های کم‌تر شناخته شده و استودیوهای بخت برگشته مستقل خالی می‌کنند. از بیم این‌که با واکنش منفی طرفداران بازی‌های بزرگ مواجه نشوند از اشاره به نقاط ضعف آن‌ها صرفنظر می‌کنند و در عوض بازی‌های کم‌تر شناخته شده را با بی رحمی تمام سلاخی می‌کنند و ایرادات بنی اسرائیلی به آن‌ها می‌گیرند یا این‌که مقایسه‌های کودکانه انجام می‌دهند. گویی انتظار داشتند Saints Row همان GTA VI باشد! ظاهراً تأخیر جی تی ای 6 به برخی فشار آورده است و همه بازی‌هایی که اندک نقاط اشتراکی داشته باشند را با پیشوند GTA می‌‌بینند!

بازی‌های یک استودیوی متوسط را با راکستاری مقایسه می‌کنند که نزدیک به ۱۰ هزار کارمند دارد و تقریباً روی هر کدام از بازی‌های اصلی هم‌زمان ۶ تا ۷ هزار نفر به مدت ۸ سال یا بیش‌تر کار می‌کنند! شرکتی که عملاً بودجه نامحدود دارد و تنها هزینه تبلیغات آن با کل بودجه ساخت بازی‌های استودیوهای کوچک‌تر برابری می‌کند. برخی فکر می‌کنند هر بازی جهان‌بازی که ماشین دارد را باید با GTA مقایسه کرد! این تفکر سطحی و کودکانه نه حرفه‌ای است و نه عادلانه. همین می‌شود که بازی‌های شبیه به Saints Row و Sleeping Dogs در هر نسل کم و کم‌تر می‌شوند. گیمرها برای داشتن یک تجربه جهان‌باز سرگرم کننده باید ۸ تا ۱۰ سال صبر کنند تا شرکت‌های بزرگی چون راکستار بازی جدید عرضه کنند. چرا که با این نوع رفتار سمی رسانه‌ها و منتقدان بی سواد، سازندگان و استودیوهای دیگر جرأت ورود به این سبک بازی را نمی‌کنند.

بازی Saints Row در زمینه گیم پلی یک تجربه استاندارد و لذت‌بخش را ارائه می‌دهد. نقشه بازی پر شده از فعالیت‌های جانبی و اشیاء جمع‌کردنی مختلف که طرفداران را تا ساعت‌ها سرگرم می‌کنند. انواع وسایل نقلیه از موتور و ماشین و هلیکوپتر گرفته تا چند وسیله جذاب و منحصر به فرد در بازی تعبیه شده تا هیچ کمبودی در این زمینه احساس نشود. طنز خاص Saints Row همچنان حضور دارد و با وجود کم‌رنگ شدن هنوز هم جذاب است. شخصی‌سازی در این بازی انقلابی و بی نظیر است. این حجم از شخصی‌سازی در هیچ بازی دیگری وجود ندارد. تک تک اندام‌ها، قطعات لباس، اسلحه، ماشین و عمارت اصلی بازی قابل شخصی‌سازی هستند. گزینه‌های شخصی‌سازی به قدری گسترده‌اند که هوش از سرتان می‌پرانند.

انتخاب موسیقی و کانال‌های رادیویی بازی فوق العاده است. تقریباً برای هر سلیقه‌ای چیزی گنجانده شده. همه این‌ها و بیش‌تر توسط یک استودیوی متوسط ولی با ذوق و بودجه‌ی بسیار محدود تولید شده است. ولی کم‌تر رسانه و منتقدی به این‌ها اشاره می‌کند. این رفتار به شدت غیرحرفه‌ای و اوج بی انصافی است. بازی Saints Row تجربه‌ای قابل احترام است. این بازی از یک ریبوت ضعیف که خیلی‌ها ادعا دارند به دور است. تجربه Saints Row به همه طرفداران و آن‌هایی که دنبال یک بازی جهان‌باز سرگرم کننده و لذت‌بخش می‌گردند توصیه می‌شود.

نقاط مثبت:

• گیم پلی سرگرم کننده و لذت‌بخش
• شخصی‌سازی باورنکردنی
• طراحی شهری شگفت‌انگیز
• موسیقی فوق العاده
• تنوع بالا و خلاقیت در وسایل نقلیه و جابه‌جایی

نقاط منفی:

• اندکی باگ و مشکلات فنی
• شخصیت‌پردازی ضعیف به نسبت بازی‌های گذشته
• گان‌پلی بی روح
• خسته کننده شدن برخی فعالیت‌های جانبی
• کم‌رنگ شدن طنز تند مجموعه در جهت همه پسند شدن

امتیاز ساویس‌گیم: ۸.۵ از ۱۰

نوشتار مرتبط:  هر آنچه که باید درباره‌ی Saints Row بدانید 

بازبینی تصویری

سانتو ایلسو چشم نواز در روز…

و بی نظیر در شب!

هاور بایک دوست داشتنی بازگشت شکوهمندانه‌ای دارد

گان‌پلی به مانند سایبرپانک 2077 بی روح است

شخصیت‌های بازی باورپذیر و دوست داشتنی نیستند

نوشتار مرتبط:  سیستم مورد نیاز برای اجرای بازی Saints Row 

FINAL VERDICT

Saints Row is a respectable experience. This game is far from a weak reboot that many claim. The Saints Row experience is recommended to all the fans and those who are looking for a fun and enjoyable open world game

:Pros

• Fun and enjoyable gameplay
• Incredible customization
• Amazing world design
• Wonderful music
• High diversity and creativity in vehicles and transportation

:Cons

• Few bugs and technical problems
• Weak characterization compared to previous games
• Soulless gunplay
• Some boring side activities
• Diminishing the sharp humor of the series in order to be liked by everyone

SavisGame Score: 8.5 out of 10