10 حقیقت جذاب که طرفداران درباره‌ی Dead or Alive نمی‌دانند

بازی‌های ویدئویی در طول سال‌ها و دهه‌ها متحول شده‌اند. ولی سبک مبارزه‌ای در این بین تغییرات چندانی به خود ندیده است و کماکان یادآور دوران آرکید است. چندین فرانچایز بزرگ در سبک مبارزه‌ای وجود دارد، برخی موفق به بقا شده‌اند و برخی از صحنه‌ی روزگار حذف شده‌اند. Dead or Alive یکی از همان‌هاست که موفق به بقا شده است.

کار راحتی است که Dead or Alive را به صورت سطحی بررسی کنیم و گرافیک آن را به باد انتقاد بگیریم. اما این فرانچایز فراتر از ارائه‌ی دختران مبارز خوش سیماست. این شما و این 10 حقیقت جذاب از Dead or Alive که حتی طرفداران نیز از آن‌ها بی خبرند.

 

فرانچایز Dead or Alive پیشگام ارائه‌ی فیزیک اندام‌هاست

برای مدت‌ها واقع‌گرایی مهم‌ترین بخش در بازی‌های ویدئویی بود. همه مشتاق بودند تا عملکرد سخت‌افزارهای جدید در خصوص ارائه‌ی واقع‌گرایی را بدانند.

بازی Dead or Alive در سال 1996 توانست بازی‌های ویدئویی را از لحاظ فیزیک چند پله ارتقاء دهد و به سمت واقع‌گرایی سوق دهد.

به واسطه‌ی فیزیک پيشرفته حرکت اندام‌های خاصی از زنان شبیه‌سازی شده بود.

نکته‌ی جالب اینجاست که Dead or Alive در طی سال‌های گذشته سعی کرده است که این مورد را تقلیل دهد و عقب‌گرد داشته باشد. در حالی که سایر سازندگان از این ایده استقبال کرده‌اند.

 

نام فرانچایز به شرایط سنگین شرکت در آن دوره اشاره دارد

استاد تومونوبو ایتاگاکی خالق Dead or Alive به قدری مطمئن بود که قادر است یک فرانچایز محبوب مبارزه‌ای طراحی کند، که با سران Tecmo اتمام حجت کرد. بازی یا یک عنوان موفق و دنباله‌دار خواهد شد و یا یک شکست تمام عیار، هیچ حالت میانی وجود ندارد.

ایتاگاکی پیش از آن نام‌هایی چون Ninja Fighter یا Poligon Fighter را در نظر داشت. نام Dead or Alive با توجه به انتظارات بالا از بازی انتخاب شد. در نهایت ایتاگاکی درست پیش‌بینی کرده بود، Dead or Alive به بزرگ‌ترین موفقیت Tecmo بدل شد.

 

الهامات Dead or Alive شامل Virtua Fighter, Fatal Fury و Mortal Kombat است

این موضوع یک روال طبیعی است که عناوین مبارزه‌ای به پيشينيان خود نگاهی داشته باشند تا مکانیک‌های مناسب و آن‌هایی که نیاز به تغییر دارند را انتخاب کنند.

تومونوبو ایتاگاکی حساب ویژه‌ای روی موفقیت Dead or Alive باز کرده بود. بنابراین برای این مهم نیم نگاهی به آثار شاخص سبک داشت. ایتاگاکی نگاهی به Virtua Fighter و Fatal Fury داشت تا گیم پلی دلچسب و شخصیت‌های محبوب طراحی کند. او همچنین Mortal Kombat را زیر نظر گرفت تا زمین‌های مبارزه‌ی تخریب پذیر طراحی کند.

عناوین بالا کمک شایانی به شکل گیری Dead or Alive داشته‌اند و این فرانچایز در طول سال‌ها خود الهام‌بخش دیگران بوده است.

 

این فرانچایز منجر به شکل گیری Team Ninja شد

تومونوبو ایتاگاکی یکی از نام‌های شناخته شده‌ی هنر صنعت است. ولی ایشان تا پیش از Dead or Alive مشکلات زیادی پیش‌رو داشتند.

وقتی ایتاگاکی چراغ سبز Tecmo برای ساخت Dead or Alive را دريافت کرد، اقدام به ساخت شاخه‌ای تحت عنوان Team Ninja نمود. Team Ninja کار ساخت Dead or Alive را به اتمام رساندند. و در ادامه تبدیل به تیمی تأثیرگذار شدند که عناوین شاخصی همچون Ninja Gaiden و Metroid: Other M را به سرانجام رساندند.

مهم نیست دیگران درباره‌ی Dead or Alive چه فکری می‌کنند ولی این بازی بود که حیات این استودیوی مهم را پایه‌گذاری کرد.

 

مستر چیف تقریباََ عضوی از این فرانچایز بود

این مورد در سال‌های اخیر خیلی محبوب شده است که بازی‌های مبارزه‌ای شخصیت مهمان داشته باشند تا تنوع جذابی به شخصیت‌های خود داده باشند. Dead or Alive نیز شخصیت‌های مهمان از عناوین Ninja Gaiden و Virtua Fighter ارائه‌ داده است. اما در مقطعی مستر چیف نیز نزدیک بود که به عنوان مبارز به کار گرفته شود.

استودیوی بانجی در این خصوص سخت‌گیری زیادی داشت. بنابراین به ناچار شخصیت اسپارتان دیگری به نام نیکول خلق شد.

 

ساخت فرانچایز به این دلیل بود که Tecmo به یک برگ برنده نیاز داشت

داستان خلق فرانچایزها با یکدیگر متفاوت است. در این بین گاهی استودیوها با موفقیت عناوینی روبه‌رو می‌شوند که حساب ویژه‌ای روی آن‌ها نبسته‌اند.

در خصوص Dead or Alive شرکت Tecmo با مشکل فروش مواجه شده بود. آن‌ها عنوانی می‌خواستند که شرایط را بهبود بخشد و طرفداران پروپاقرص برای شرکت دست و پا کند. این مهم از بسیاری جهات ممکن بود. علاقه‌ی وافر ایتاگاکی به سبک مبارزه‌ای منجر به خلق فرانچایزی شد که به نگین انگشتری Tecmo بدل شد.

 

فرانچایز میزبان صداپیشگی افراد سرشناسی بوده است

تلاش بازی‌های ویدئویی برای دستیابی به مخاطبان بیش‌تر جالب است. افراد سرشناس در بازی‌های عجیب و غریب زیادی به عنوان مهمان صداپیشگی کرده‌اند، اما مورد Dead or Alive خیلی شاخص است.

در بازی Dead or Alive: Xtreme Beach Volleyball دنیس رادمن صداپیشگی زک را انجام داده است. یک انتخاب کاملاً عجیب. از آن طرف Darren Criss صداپیشگی Jann Lee را در Dead or Alive: Dimensions برعهده داشته است. مشخص نیست که آیا این انتخاب‌ها در نهایت به کسب مخاطبان بیش‌تر کمک کرده است یا خیر.

 

قرار بود یک پیش‌درآمد در سبکی متفاوت برای فرانچایز خلق شود

تا کنون چندین نسخه از Dead or Alive ساخته شده است. اما ایتاگاکی معتقد است که شماره‌ی چهارم اوج این فرانچایز بوده است. در همین راستا Team Ninja قصد داشت بازی Dead or Alive: Code Chronos را برای ایکس‌ باکس 360 توسعه دهد.

بازی مذکور قرار بود آیانه و کاسومی جوان را به تصویر بکشد و به وقایع شماره‌ی نخست بپردازد. ایتاگاکی گفته بود که علیرغم جریان داشتن بازی در جهان Dead or Alive این نسخه در سبک مبارزه‌ای نیست.

متأسفانه اندکی پس از جدایی ایتاگاکی از Team Ninja این پروژه نیز کنسل شد.

 

Dead or Alive الهام‌بخش Ninja Gaiden بوده است

موفقیت و موقعیتی که Team Ninja پس از Dead or Alive به دست آورد، آن‌ها را بر آن داشت که Ninja Gaiden را بازآفرینی کنند. با توجه به این‌که پروژه‌ها در کنار هم توسعه می‌یافتند هر دو بر دیگری تأثیرگذار بودند. شخصیت‌های هر دو فرانچایز در دیگری ادغام می‌شدند و سبک بازی Dead or Alive در Ninja Gaiden به کار می‌رفت.

در نهایت و در طی گذشت زمان هر دو فرانچایز به یک جهان بزرگ بدل شدند که اشتراکات زیادی دارند.

 

نسخه‌ی ویژه‌ی فرانچایز تبدیل به یک مجموعه‌ی مجزا شد

ویژگی بارز Dead or Alive شخصیت‌های زن آن و فیزیک منحصر به فرد بازی بود. ویژگی بارزی که در طول زمان منجر به خلق مجموعه‌ی Xtreme Beach Volleyball شد. همچنین عناوینی چون Dead or Alive Paradise و Venus Vacation.

متأسفانه ارائه‌ی نسخه‌های اینچنینی منجر افزایش سانسورینگ در این فرانچایز شد. موردی که چندان با ذات آن هماهنگی نداشت و ضربه‌ی بزرگی به آن زد.

نظر شما در خصوص فرانچایز Dead or Alive چیست دوستان؟