۳۱ بازی تمام عیار در هنر-صنعت بازی‌های ویدئویی از دید متاکریتیک| بخش دوم

تمام عیار بودن و کامل بودن در هنر امری محال به نظر می‌رسد. بازی‌های ویدئویی هم از این قاعده مستثنی نیستند. چرا که بازی‌های ویدئویی سال‌هاست به عنوان کامل‌ترین نوع هنر به شمار می‌روند. در این مقاله قرار است به 31 بازی تمام عیار بپردازیم. عناوینی که به مرز کامل بودن نزدیک شده‌اند و قلب میلیون‌ها انسان را به تسخیر خود درآورده‌اند. شایان ذکر است که این عناوین با توجه امتیاز متاکریتیک انتخاب شده‌اند. متاکریتیک هم همان‌طور که می‌دانید برآورد نظر صدها منتقد است.

این بازی‌ها در طول سال‌ها توانسته‌اند در فهرست بهترین بازی‌های افراد مختلفی قرار گیرند. برخی در طول سال‌ها جلوه و زیبایی خود را حفظ کرده‌اند و برخی تسلیم گذر زمان شده‌اند. این عناوین همگی امتیاز 96 یا بالاتر را دریافت کرده‌اند که نزدیک‌ترین امتیاز به تمام عیار بودن است. قسمت اول عناوین تمام عیار قبلاً خدمتتان ارائه شده بود. حال این شما و این بخش دوم از 31 بازی تمام عیار در هنر-صنعت بازی‌های ویدئویی.

Batman: Arkham City

مجموعه‌ی بتمن آرخام سبک اکشن جهان‌باز را متحول و بازتعریف کرد. در این بین آن‌ها موفق به خلق مجموعه‌ای شدند که به عقیده‌ی خیلی‌ها بهترین مجموعه‌ی ابرقهرمانی در هنر-صنعت بازی‌های ویدئویی است. راکستدی با خلق این مجموعه یک شبه ره صد ساله را طی کرد و در قلب بازی‌بازان قرار گرفت. همه‌ی عناوین این مجموعه فوق‌العاده هستند. اما شماره‌ی دوم یعنی آرخام سیتی یک چیز دیگر است.

آرخام سیتی شما را در جهان گاتهام غوطه‌ور می‌کرد. فرو رفتن در نقش شوالیه‌ی تاریکی و از پای در آوردن دشمنان یکی پس از دیگری لذت‌بخش بود. حضور دشمنان نمادین بتمن در این نسخه به اوج خود رسیده بود و مراحل فرعی هم دست کمی از اصلی نداشتند. به پرواز درآمدن میان ساختمان‌های آشنای فرانچایز بتمن به راستی که چشم‌نواز بود. آرخام سیتی بهترین خروجی را از موتور بازی‌سازی آنریل انجین 3 گرفته بود. کیفیت بصری بازی به قدری خارق‌العاده بود که هنگام تماشای سر خوردن قطرات باران روی شنل بتمن و آب شدن ذرات برف روی آن چشم همگان مدهوش می‌شد. امتیاز متاکریتیک این بازی 96 است.

The Orange Box / Half Life 2

یک کالکشن بی نظیر، یک مجموعه‌ی خارق‌العاده، ترکیبی از بهترین‌ها. این جعبه‌ی جادویی متشکل از بهترین عناوین هنر-صنعت بازی‌های ویدئویی بود. از شماره‌ی نخست Half-Life گرفته تا شماره‌ی دوم و اپیزودهای یک و دو.

بازی Half-Life یک به عقیده‌ی خیلی‌ها تأثیرگذارترین بازی تاریخ است. سبک‌های مختلف پس از عرضه‌ی این بازی دگرگون شدند و مقوله‌ی داستان در بازی‌های شوتر اول شخص وارد فاز جدیدی شد.

اپیزود دوم Half-Life 2 شاید ضعیف‌ترین بازی این مجموعه باشد که باز هم در عین حال فوق‌العاده است. هنوز که هنوز است پس از گذشت این همه سال بازی‌بازان برای اپیزود سوم لحظه‌شماری می‌کنند.

بازی Team Fortress 2 هم به نوعی به ماشین پول سازی Valve تبدیل شد. هنوز این بازی فوق‌العاده پرطرفدار است و بازی‌بازان زیادی دارد.

و در نهایت پورتال، عنوانی که قرار بود صرفاً‌ یک دموی فنی باشد حال به عنوان یکی از تأثیرگذارترین بازی‌ها شناخته می‌شود. امتیاز متاکریتیک این شاهکار 96 است.

Resident Evil 4

اکثر بازی‌بازانی که دوران PS2 را به چشم دیده‌اند یک خاطره‌ای از رزیدنت ایول 4 دارند. افتتاحیه‌ی میخکوب کننده‌ی بازی که عده‌ای روستایی با وسایل کشاورزی به سمت لیان یورش می‌برند و یک مرد اره برقی به دست محال است از خاطر بازی دوستان محو شود. این صحنه یکی از خاطره‌انگیزترین لحظات عناوین اکشن به شمار می‌رود.

محبوبیت فرانچایز رزیدنت ایول به قبل و بعد از رزیدنت ایول 4 تقسيم می‌شود. سه‌گانه‌ی نخست بخش عمده‌ی مقبولیت خود را به کنترل تانک گونه‌ی خود مدیون بود. جایی که کنترل سریع و عکس‌العمل مناسب تقریباََ غیرممکن بود. رزیدنت ایول 4 همه‌ی این‌ها را کنار گذاشت. کنترل حرفه‌ای و کامل و سپردن دوربین بازی به بازی‌باز سپرده شد. در عین حال فضای دلهره‌آور و امضای سری حفظ شده بود. و این‌گونه بود که شاهکار هنر-صنعت متولد شد. امتیاز متاکریتیک این شاهکار 96 است.

رزیدنت ایول 4 به راستی که عناوین هم سبک خود را متحول کرد و به سنگ محکی برای آن‌ها تبدیل شد. حال نیز خبر می‌رسد که بازسازی این بازی در دست ساخت قرار دارد. چه خبری بهتر از این؟

Uncharted 2: Among Thieves

وجود آنچارتد در بین بزرگان شاید خیلی عجیب به نظر برسد. اشتباه نکنید این به این معنا نیست که Uncharted 2: Among Thieves عنوان کوچکی است. اما فرانچایز آنچارتد در بین عناوین خیلی بزرگ و با سابقه عنوان جوان و تازه‌ای است.

آنچارتد 2 با ارائه‌ی بهترین تجربه‌ی ممکن در سبک اکشن ماجراجویی خاطره‌ساز شد. داستان درگیر کننده و هیجان‌انگیز، گرافیک خیره‌کننده و مثال زدنی و گیم پلی لذت‌بخش از ویژگی‌های این بازی بودند. سکانس افتتاحیه‌ی بازی تا سالیان سال نقل محافل بود. توجه به جزئیات در این بازی بی‌داد می‌کرد. و تجربه‌ی آن به مانند تماشای یک فیلم اکشن بزرگ دلچسب و لذت‌بخش بود. امتیاز متاکریتیک متاکریتیک این شاهکار 96 است.

GoldenEye 007

نینتندو 64 عناوین زیادی را در فهرست برترین‌ها دارد. اما شاید هیچکدام در برابر GoldenEye 007 حرفی برای گفتن نداشته باشند. متأسفانه این بازی به دلیل قراردادهای انحصاری سنگین با نینتندو ضربه‌ی بزرگی خورده است. امکان بازسازی یا ادامه‌ی آن تقریباََ محال است. گزینه‌های زیادی برای تجربه‌ی آن در دست ندارید و کیفیت آن در طول سال‌ها رنگ باخته است.

برترین نقطه قوت این بازی چیزی نبود جز کمپین داستانی. GoldenEye 007 در سال 1997 عرضه شد. بازی‌های لایسنس شده از دیرباز به عنوان وسیله‌ای برای تیغ زدن مخاطب شناخته می‌شدند اما این بازی متفاوت بود. آن‌ها به خوبی توانسته بودند بخش داستانی جذاب را در بازی پیاده‌سازی کنند و تجربه‌ای دلنشین و سرگرم‌کننده ارائه دهند. IGN این شاهکار را بهترین تجربه‌ی داستانی اول شخص در تمام سیستم‌ها معرفی می‌کند.

اما احتمالاً بازی‌بازان بخشی که بخاطر دارند، بخش چندنفره‌ی بازی باشد. بخشی که در آن تا سقف 4 بازیکن می‌توانستند به صورت split-screen ساعت‌ها محو تجربه‌ی دلچسب بازی شوند. GoldenEye 007 عنوانی تکرار نشدنی برای کنسول‌ها و شاهکاری برای عاشقان split-screen است. امتیاز متاکریتیک این شاهکار 96 است.

BioShock

با نگاهی به گذشته شاید به نظر رسد که بایوشاک یک موفقیت تضمین شده بوده است. اما در حقیقت این بازی یک ریسک بزرگ در زمان عرضه بود. یک آی‌پی کاملاً جدید با سبک بصری عجیب و بدون بخش چندنفره به علاوه‌ی داستانی فلسفی و عمیق آن هم به شکل اول شخص اصلاً پروژه‌ی تضمین شده‌ای نبود.

خوشبختانه اجزای مختلف بایوشاک با کارگردانی استثنایی به زیبایی در کنار هم چفت شدند. و این بازی توانست حتی عاشقان شوترهای جنگ جهانی و فضایی را هم به سمت خود جذب کند. تقریباً همه‌ی اجزای بایوشاک برای ساختارشکنی و حرکت رو به جلویی که ایجاد کردند تحسین شده‌اند. عناصر شخصی‌سازی سلاح‌ها و مخفی‌کاری در بازی‌ها به وسیله‌ی بایوشاک بازتعریف شدند. پیچش داستانی در بازی‌ها به کاری استادانه و حرفه‌ای بدل شد. شاید تنها نقطه ضعف بازی غولآخر نهایی بازی باشد که خود سازندگان هم اذعان کردند که کار اشتباهی بوده است. امتیاز متاکریتیک این شاهکار 96 است.

NFL 2K1

مسابقات راگبی یا همان فوتبال آمریکایی در جهان طرفداران زیادی ندارند. در کشور ما هم تقریباً انگشت شمارند. اما زمانی بود که رقابت دو مجموعه‌ی Madden و 2K football به اوج خود رسیده بود. و حسابی بحث داغی بود. Madden البته همیشه پیروز میدان بود به دلیل مزیت‌هایی که در بازار داشت و دیگر مسائل. اما 2K football نیز طرفداران خاص خود را داشت. با وجود این‌که گفتیم طرفداران Madden بیشتر بودند اما این اتفاق بعد از عرضه شدن NFL 2K1 تغییر کرد. این بازی بهترین تجربه‌ی ممکن را ارائه می‌داد.

این بازی بهبودهای فراوانی به خود دیده بود. از انیمیشن‌های بیشتر و بهتر گرفته تا هوش مصنوعی خارق‌العاده برای آن زمان که تقریباً بی رقیب بود. اما برگ برنده‌ی NFL 2K1 چیزی نبود جز بخش آنلاین و چندنفره. این بخش نخستین بار بود که در عناوین ورزشی به کار گرفته می‌شد. و این بازی نخستین عنوانی بود که به شما امکان جستجوی بازيکنان به صورت آنلاین را می‌داد. بخشی که امروزه فقدانش در عناوین ورزشی و رقابتی غیر قابل تصور است. اما در نهایت 2K قافیه را به طور کامل باخت و حتی با ارائه‌ی قیمت پائین‌تر هم نتوانست در بازار دوام بیاورد و چند سال بعد به طور کل محو شد. امتیاز متاکریتیک این شاهکار 97 است.

Halo: Combat Evolved

ایکس باکس زمانی که قصد ورود به بازار در سال 2001 را داشت، سخت‌افزار مورد نیاز برای رقابت با بزرگان هنر-صنعت را دارا بود. ولی سخت‌افزار خالی که به دردی نمی‌خورد. آن‌ها به چیزی نیاز داشتند که بتوانند در برابر فهرست بلندبالای عناوین شاخص سونی و نینتندو قد علم کنند. مسترچیف و Halo: Combat Evolved همان برگ برنده بود.

هیلو یک شوتر فضایی بود که عناصر برتر عناوین پیشین را در خود جای داده بود. بخش داستانی فوق‌العاده با مراحل سینمایی و سکانس‌های فوق‌العاده. این بازی شخصیت‌های خاطره‌انگیز و گرافیکی داشت که به غایت چشم‌نواز بود. از همه مهم‌تر می‌شود به گیم پلی بی نهایت آن اشاره کرد که به لطف بخش‌های مختلف چندنفره فراهم شده بود. اصلاً اغراق‌آمیز نیست اگر بگوییم ایکس باکس اگر بخاطر Halo نبود شاید هیچ‌وقت به موقعیت کنونی خود نمی‌رسید. امتیاز متاکریتیک این شاهکار 97 است.

Super Mario Odyssey

بالأخره وقت خودنمایی لوله‌کش محبوب دنیای بازی‌ها در این فهرست رسیده بود. شما می‌توانید نسخه‌های مختلف ماریو را فهرست کنید ولی Super Mario Odyssey یک چیز دیگر است. این بازی بهترین استفاده را از سخت‌افزار نینتندو سوئیچ کرده است و بهترین عناصر عناوین گذشته را در خود جای داده است. اگر نینتندو سوئیچ دارید و این بازی را تجربه نکرده‌اید بدون شک عنوان بزرگی را از دست داده‌اید.

نقطه تمایز Super Mario Odyssey شخصیت جدیدی به نام Cappy است. یک کلاه که به ماریو امکان کنترل وسایل مختلف و دشمنان را می‌دهد. این قابلیت جذاب فوق‌العاده سرگرم‌کننده است. می‌توانید ساعت‌ها با این ویژگی جذاب بازی کنید و بی نهایت راه برای حل معماهای بازی پیدا کنید.

بازی Super Mario Odyssey یک ایده‌ی ناب را استفاده کرده است. همانند اکثر بازی‌های نینتندو. یکی از منتقدان شناخته شده این بازی را بزرگ‌ترین دستاورد گیمینگ نینتندو قلمداد می‌کند. این تعريف و تمجید بزرگی برای غول ژاپنی به شمار می‌رود. امتیاز متاکریتیک این شاهکار 97 است.

Metroid Prime

باعث شرمندگی است که چرا گیم کیوب فروش خوبی را تجربه نکرد. با وجود این‌که میزبان تعدادی از برترین بازی‌های تاریخ است. تنها یک سال پس از عرضه بود که گیم کیوب میزبان یکی از افسانه‌های نینتندو و برترین بازی خودش بود. آن عنوان افسانه‌ای Metroid Prime بود.

بازگشت Metroid Prime به جهانیان نشان داد که ساموس آران افسانه‌ای می‌تواند به همان خوبی عناوین 2 بعدی یک تجربه‌ی اول شخص را ارائه دهد. این بازی پس از غیبت 10 ساله‌ی فرانچایز ظهور پیدا کرد و درخشید. این غیبت مانع از تبلور Metroid Prime نبود چرا که این شاهکار با ارائه‌ی کیفیتی خیره‌کننده توان بالای گیم کیوب را به نمایش گذاشت. البته که نمی‌شود از جهان غنی که جان می‌داد برای کاوش هم چیزی نگفت.

بازی Metroid Prime همه‌جوره تحسین شد. از کیفیت بالای بصری گرفته تا تک تک اجزای گیم پلی و داستان سرایی. IGN این بازی را شاهکاری توصیف کرد که نباید از آن گذشت. این بازی به مانند یک اسب نمایشی بود که عناوین بعدی را با توجه به آن می‌سنجیدند. طرفداران پس Metroid Prime میزبان عناوین دیگری از این مجموعه بودند اما انگشت شماری از آن‌ها به کیفیت این شاهکار می‌رسیدند. امتیاز متاکریتیک این شاهکار 97 است.

این پایانی بود بر بخش دوم از 31 بازی تمام عیار تمام دوران از دید متاکریتیک. منتظر بخش‌های دیگر باشید و عناوين مورد علاقه‌ی خود را در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.