درست است که هیچ سالی رقابت انتخاب بهترین بازی سال مثل سال 2018 چالش برانگیز نبود، اما انصافاً در 2019 نیز هر کدام از نامزدها شایستگی کسب عنوان بهترین بازی سال را داشتند. بهترین بازی‌های سال 2019 به انتخاب ساویس‌گیم را از دست ندهید.
11- Super Smash Bros. Ultimate
بزرگ‌ترین بازی مبارزه‌ای تاریخ، نه این لقب برای سوپر اسمش آلتیمیت اغراق‌آمیز نیست. سازندگان با شعار «همه اینجا هستند» کار خود را شروع کردند و واقعاً هم تمام تلاش خود را کردند تا شخصیت‌های پرطرفدار گیم را در این بازی مبارزه‌ای دور هم جمع کنند از اسنیک از متال گیر سالید گرفته تا سفیروث از فاینال فانتزی و غیره.
10- Astral Chain
یک همکاری انحصاری دیگر از جانب پلاتینیوم گیمز با نینتندو، مثل این‌که طرفداران بازی‌های اکشن هک اند اسلش چاره‌ای جز خرید کنسول نینتندو ندارند، وگرنه باید قحطی بازی‌های این سبک جذاب را تحمل کنند.
9- Resident Evil 2
کپکام استارت ریمیک‌های بی نقص خود را با رزیدنت اویل 2 زد. کیفیت کار به اندازه‌ای بی‌نقص بود که بازی نامزد بهترین بازی سال شد و انصافاً لایق آن بود. یکی از بهترین بازی‌های ترسناک بقا پس از 2 دهه برای نسل جدید قابل بازی شده است و حال همگی می‌توانند لذت ناب آن را بچشند.
8- The Outer Worlds
سازندگان فالوت نیو وگاس برای مدتی به صورت مستقل بازی‌های مختلفی ساختند که هر کدام کم و بیش موفق نیز بودند، اما این بازی به اصطلاح گُل کرد و منجر به خریده شدن آن‌ها توسط مایکروسافت شد. اگر دنبال یک بازی نقش آفرینی فضایی خوب می‌گردید، این بازی برای شما ساخته شده است.
7- Star Wars Jedi: Fallen Order
من خیلی میانه‌ی خوبی با بازی‌های سولزلایک ندارم و تا می‌شنوم فلان بازی سولزلایک است کهیر می‌زنم. بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای از این موضوع بازی Star Wars Jedi: Fallen Order را بازی کردم و حسابی از گیم پلی آن لذت بردم. بعد که فهمیدم این بازی نیز از سیستم سولزلایک در مبارزات خود استفاده می‌کند متعجب شدم، با خودم گفتم اگر این سولزلایک است پس چرا این‌قدر لذت‌بخش و اعتیادآور است!
حال شاید این تصور پیش بیاید که نویسنده یک نوب تازه کار که از پس بازی‌های میازاکی برنمی‌آید و برای همین چنین حرفی می‌زند؛ اما باید به خدمتتان عرض کنم که اتفاقاً بنده از معدود افرادی هستم که قبل از این‌که کسی بداند میازاکی کیست، بازی دیمن سولز را در همان سال عرضه روی PS3 بازی کرده‌ام.
6- Metro Exodus
وعده‌ی Metro Exodus این بود که محیط‌های نیمه جهان‌باز را ارائه می دهد که آزادی عمل بیش‌تری به گیمرها بدهد. خب انصافاً سازندگان به وعده‌ی خود عمل کردند، اما ما انتظار بیش‌تری از این شوتر اول شخص جذاب داشتیم و مثلاً ای کاش بخش‌های رانندگی با ون و مأموریت‌های جانبی بیش‌تری را در بازی شاهد بودیم. اما به هر حال علی‌رغم اندک کاستی‌ها بازی همچنان جذاب و فوق‌العاده است.
5- Death Stranding
کوجیما گفته بود که بازی جدیدش یک اثر متفاوت و ساختارشکن است، اما ما باور نکردیم. هر چه تریلر از بازی می‌دیدم گیج‌تر می‌شدیم از طرفی تحلیل طرفداران کار را خراب‌تر هم می‌کرد، یکی می‌گفت بازی فضایی است، یکی می‌گفت در سیاره‌ی دیگر جریان دارد، دیگری می‌گفت پای آدم فضایی‌ها در میان است و غیره.
نکته دیگر این بود که گیم پلی بازی برای ما قابل تعریف و ملموس نبود، چون مشابهی نداشت. دث استرندینگ پایه‌گذار یک سبک جدید بود. برای لذت بردن از دث استرندینگ کافی است چند ساعت ابتدایی آن را پشت سر بگذارید تا بازی روی دور بیفتد.
4- Control
کنترل قربانی سخت‌افزار مفلوک کنسول‌های نسل هشتم شد، پردازنده‌ی ضعیف پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان از پس اجرای بازی فیزیک محوری چون کنترل برنمی‌آمد. خب طبیعی هم بود که نتیجه‌ی کار یک بازی پر از ایرادات فنی باشد و همین موضوع منجر به این شد که گیم پلی خوب و داستان عالی بازی نادیده گرفته شود. اگر هنوز کنترل را تجربه نکرده‌اید، بیش از این خودتان را محروم نکنید.
3- Devil May Cry 5
پس از 6 سال یک دویل می کرای جدید دریافت کردیم، اما خب انصافاً ارزش این همه انتظار را داشت. DMC 5 فوق‌العاده بود، موتور بازیسازی جدید کپکام منجر به ارائه‌ی گرافیک چشم‌نواز و گیم پلی عالی شده بود، داستان نیز مثل هميشه خوب و قابل قبول بود.
2- Days Gone
بازی Days Gone را خود سونی قربانی کرد، مدیران وقت سونی این بازی فوق‌العاده را نابود کردند و حال قصد دارند استودیوی سازنده‌ی آن را نیز به تعطیلی بکشانند.
یک بازی زامبی محور جهان باز با گیم پلی فوق‌العاده، لذت‌بخش‌ترین گیم پلی موتور سواری ممکن به همراه قابلیت‌های گسترده‌ی شخصی‌سازی و داستان درگیر کننده. Days Gone پتانسیل زیادی داشت و اکنون باید شاهد دنباله‌ی آن می‌بودیم، اما حماقت‌های چند مدیر که موفقیت یک بازی را در امتیاز متاکریتیک آن می‌دیدند باعث شد تا ما از دنباله‌ی این جواهر محروم شویم.
1- Judgment
سازندگان یاکوزا در پی ایجاد تنوع در بین بازی‌های خود بودند و Judgment آن تنوع ناب بود. به‌جای یاکوزا شما نقش یک وکیل را برعهده می‌گیرد که به عنوان کارآگاه خصوصی پرونده‌های مختلفی را دریافت می‌کند.
گیم پلی شبیه بازی‌های یاکوزا است با این تفاوت که یک سری مینی گیم هم قرار داده شده تا تجربه از یکنواختی خارج شود، داستان نیز در همان جهان بازی‌های یاکوزا جریان دارد.
خب دوستان این هم از فهرست بهترین بازی‌های سال 2019 به انتخاب ساویس‌گیم، نظرتان چیست؟ جای کدام بازی در این میان خالی است؟
