South of Midnight فرصتی برای استودیوی Compulsion است تا ثابت کند که علاوه بر سبک بصری، در محتوا نیز می‌تواند موفق باشد.
اگر ماجراجویی دیپ ساوت (جنوب عمیق) ایکس‌باکس به همان اندازه که زیبا به نظر می‌رسد، جذاب باشد، South of Midnight می‌تواند به اثری خاص تبدیل شود.
در دنیایی که بسیاری از گیمرها از افت فریم در بازی‌ها شکایت دارند، South of Midnight رویکردی جالب اتخاذ کرده است.
مرتبط: مایکروسافت بازی‌های معرفی نشده‌ی زیادی برای سال 2025 دارد
فیلم‌های گیم‌پلی که تابستان گذشته توسط ایکس‌باکس نمایش داده شدند، نشان‌دهنده دوربینی با نرخ روان ۶۰ فریم در ثانیه بود، اما انیمیشن شخصیت‌ها عمداً اینطور نبود. این تصمیم آگاهانه‌ای از سوی استودیوی کانادایی Compulsion Games است که هدف آن، ایجاد ظاهری شبیه به انیمیشن‌های استاپ‌موشن برای شخصیت اصلی (هیزل) و موجوداتی است که با آن‌ها روبه‌رو می‌شود؛ گویی بازیکنان کنترل یک فیلم انیمیشنی را به عهده دارند.
این سبک بصری چشمگیر است اما احتمالاً نظرات متفاوتی را برمی‌انگیزد و ممکن است برخی از بازیکنان که به انیمیشن‌های روان در بازی‌های اکشن-ماجراجویی عادت کرده‌اند را آزرده کند. اما Compulsion هرگز به دنبال تبعیت از کلیشه‌ها نبوده است.
بازی ابتدایی این استودیو، Contrast، در دهه ۱۹۲۰ میلادی روایت می‌شد و از عناصر بصری بورلسک، وودویل، سبک Belle Époque و آرت نوو الهام گرفته بود. بازی دوم آن‌ها، We Happy Few، در نسخه‌ای دیستوپیایی از لندن دهه ۱۹۶۰ اتفاق می‌افتاد. با این سابقه، عجیب نیست که سومین بازی این استودیو باز هم مسیر متفاوتی را انتخاب کرده است.
این بار داستان در نسخه‌ای خیالی از جنوب آمریکا جریان دارد، جایی که شهر زادگاه هیزل توسط طوفانی ویران شده است. اما این فاجعه طبیعی عادی به نظر نمی‌رسد؛ زیرا پس از آن هیزل وارد محیطی گوتیک-جنوبی می‌شود و با شخصیت‌ها و موجودات افسانه‌ای مرتبط با فولکلور جنوب آمریکا روبه‌رو می‌شود.
مرتبط: منتظر مراسم جدید ایکس باکس در ژانویه‌ی 2025 باشید
اگرچه سبک استاپ‌موشن ممکن است سلیقه‌ها را تقسیم کند، طراحی شخصیت‌ها احتمالاً محبوبیت بیشتری خواهد داشت. گیم‌پلی تابستان گذشته ما را با یک ماهی گربه عظیم‌الجثه آشنا کرد که گفته شده هیزل را در طول بازی دنبال می‌کند، همچنین با دشمنی بزرگ به نام Two-Toed Tom که یک تمساح غول‌پیکر است. هر دوی این طراحی‌ها بسیار دقیق و چشمگیر هستند.
یکی از جنبه‌های جالب South of Midnight این است که با وجود صحنه‌های مبارزه فراوان (که برای هر بازی اکشن-ماجراجویی سه‌بعدی امروزی معمول است)، حملات هیزل به جای تخریب، بر ساختن تمرکز دارد.
هیزل یک بافنده است، به این معنا که قدرت‌های ویژه‌ای دارد که طبق گفته ایکس‌باکس، به او اجازه می‌دهد «طرح انرژی جهان را دوباره ببافد».
این بدان معناست که در مبارزات، او به دشمنان افسانه‌ای (معروف به Haints) حمله نمی‌کند، بلکه از قدرت‌هایش برای تضعیف انرژی تاریک آن‌ها استفاده می‌کند. هنگامی که آن‌ها به اندازه کافی ضعیف شدند، هیزل می‌تواند با حرکت نهایی “باز کردن”، آن‌ها را به‌طور کامل نابود کند.
وقتی این کار انجام می‌شود، دشمن ناپدید شده و منطقه اطراف آن با گل‌های روشن پر می‌شود. مأموریت هیزل نابودی نیست؛ او تلاش می‌کند جهان خود را بازسازی کند و زیبایی‌های گذشته را که پیش از ویرانی وجود داشت، به آن بازگرداند.
در حالی که از نظر زیبایی‌شناسی متقاعدکننده به نظر می‌رسد، موفقیت نهایی بازی در تجربه گیم‌پلی آن خواهد بود؛ به‌ویژه با توجه به سابقه استودیو. Compulsion Games همواره به طراحی هنری متعهد بوده، اما واقعیت این است که بازی‌های قبلی آن‌ها، Contrast و We Happy Few، امتیازات متوسطی (۶۵ و ۶۴) در متاکریتیک کسب کرده‌اند.
با وجود این، این احتمال وجود دارد که South of Midnight این انتظار را پایان دهد. اما هیچ استودیویی فقط به‌خاطر طراحی هنری شانس موفقیت رایگان نمی‌گیرد و اکنون باید دید آیا محتوا به اندازه سبک بصری بازی نیز تحسین‌برانگیز خواهد بود یا خیر.
شما برای تجربه ی این بازی هیجان زده هستید؟
با ساویس‌گیم بمانید:
- جیسون موموآ نقش لوبو را در فیلم سوپرگرل بازی می‌کند
- پیش‌نمایش بازی | Mafia: The Old Country به نظر می‌رسد بازگشتی خوشایند به ریشه‌های این مجموعه باشد
- پیش‌نمایش بازی Elden Ring: Nightreign قلمروی ناشناخته‌ای برای FromSoftware
- پیش‌نمایش بازی | نقشه جهان باز Ghost of Yotei موفقیت آن را تعیین خواهد کرد
- پیش‌نمایش بازی Monster Hunter Wilds و چالش پر کردن جای خالی نسخه‌های قبلی
- پیش‌نمایش حماسه جدید Hazelight، بازی Split Fiction انتظارات زیادی ایجاد کرده است
- پیش‌نمایش | آیا Grand Theft Auto 6 می‌تواند با زمانه همراه شود؟
- پیش‌نمایش | به نظر می‌رسد Death Stranding 2 نمایشی از کوجیما در آزادترین حالت خود باشد
