کیک محبوب من، نامی که بر تابلوی قبرستانی از رویاهای سینمایی حک شده است.
فیلمی که با وعده روایتی از عشق، تنهایی و پیری در میان نسل طلایی سینمای ایران، به اکران رسید، اما در عمل به یک فاجعه سینمایی بدل شد. فیلمی که نه تنها نتوانست به عمق احساسات انسانی دست یابد، بلکه با روایتی کلیشه‌ای و شخصیت‌پردازی سطحی، مخاطب را به شدت سرخورده کرد.
یک کمدی تلخ و بی مزه
«کیک محبوب من» تلاش کرده است تا با استفاده از عناصر کمدی، درام عاشقانه‌ای را به تصویر بکشد. اما این کمدی، نه تنها خنده‌آور نیست، بلکه تلخ و گزنده و تهوع آور است. شوخی‌های پیش پا افتاده و دیالوگ‌های کلیشه‌ای، نه تنها به فیلم عمق نمی‌بخشند، بلکه باعث ایجاد فاصله بین مخاطب و شخصیت‌ها می‌شوند. این کمدی فشل، بیشتر شبیه به یک تلاش ناکام برای ایجاد فضای صمیمی است و به جای خنده، حس ناراحتی و سرخوردگی را در مخاطب برمی‌انگیزد. البته نباید از احساس دل پیچه و تهوع نیز غافل شد!
شخصیت‌هایی یک‌بعدی و بی‌روح
شخصیت‌های فیلم، به ویژه شخصیت اصلی زن، به جای اینکه موجوداتی زنده و قابل‌لمس باشند، به تیپ‌هایی کلیشه‌ای و نخ نما تبدیل شده‌اند. زنی تنها و دل‌شکسته که به دنبال عشقی ناگهانی است. این شخصیت‌پردازی سطحی و در حد فیلم های هرزه نگاری، باعث می‌شود که مخاطب نتواند با شخصیت‌ها همذات‌پنداری کند و به آن‌ها علاقه‌مند شود. شخصیت‌ها فاقد پیچیدگی و عمق هستند و رفتارهای آن‌ها قابل پیش‌بینی و کلیشه‌ای است. به نظر می‌رسد که شخصیت‌ها صرفاً برای پیشبرد داستان و پر کردن فضا به فیلم اضافه شده‌اند.
روایتی بی‌هدف و سردرگم
روایت فیلم کیک محبوب من بسیار ضعیف و نامنظم است. داستان به جای اینکه به سمت یک نقطه اوج منطقی پیش برود، در پیچ و خم‌های بی‌هدف سرگردان می‌شود. روایت فیلم فاقد هرگونه ساختار مشخص و منطقی است و مخاطب در طول فیلم احساس می‌کند که در یک مسیر بی‌هدف در حال حرکت است. پایان‌بندی فیلم نیز به شدت مسخره و قابل پیش بینی است. به نظر می‌رسد که فیلمسازان هیچ تلاش مشخصی برای ایجاد یک پایان‌بندی منطقی و رضایت‌بخش نداشته‌اند.
همچنین بخوانید: حمید فرخ نژاد کیست؟
استفاده نادرست از نمادها و تصاویر
نماد کیک بهارنارنج که در عنوان فیلم نیز به آن اشاره شده است، به جای اینکه به عنوان یک عنصر داستانی مهم عمل کند، به یک نماد بی‌معنا و مفهوم تبدیل شده است. این نماد به جای اینکه به داستان عمق ببخشد، به عنوان یک عنصر تزئینی و بی‌خاصیت در فیلم استفاده شده است. سایر تصاویر و نمادهای استفاده شده در فیلم نیز به همین شکل، فاقد عمق و معنا هستند.
فقدان زبان سینمایی
فیلم کیک محبوب من از نظر زبان سینمایی نیز بسیار ضعیف است. استفاده نادرست از قاب‌بندی، نورپردازی و موسیقی، باعث شده است که فیلم فاقد هرگونه زیبایی بصری باشد. فیلمبرداری فیلم نیز بسیار ساده و بی‌روح است و نتوانسته است به فضای فیلم عمق ببخشد.
یک فاجعه سینمایی
کیک محبوب من نه تنها یک فیلم بد، بلکه یک فاجعه سینمایی است. این فیلم نه تنها به سینمای ایران خدمتی نمی‌کند، بلکه به اعتبار آن نیز لطمه می‌زند. فیلمی که با فاند خارجی و با حضور بازیگران سطح چندم ساخته شده است، طبیعتاً باید هم به چنین زباله ای تبدیل شود..
در نهایت، کیک محبوب من یک تجربه تلخ و ناامیدکننده برای هر مخاطب سینماست.
مهم‌ترین عامل در ساخت یک فیلم خوب، وجود یک ایده قوی، فیلمنامه‌ی قوی، کارگردانی قوی و بازی‌های قوی است که متاسفانه در فیلم کیک محبوب من هیچکدام از این عوامل به چشم نمی‌خورد.
امتیاز ساویس گیم: زیر صفر، فیلم ارزش امتیاز صفر را هم ندارد!
آیا شما با این نقد موافقید؟ چه نظری در مورد این فیلم دارید؟
لطفا نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید.
بیشتر بخوانید:
- فساد یا کلاهبرداری در سینمای ایران؟
- علت افسار پاره کردن برخی از یوتیوبرهای ایرانی چیست؟
- نقد سریال آگاتا تمام مدت (Agatha All Along) | یک شکست نه چندان جادویی
- نقد فیلم پلتفرم ۲ (The Platform 2) | سقوطی عمیق‌تر به اعماق تاریکی انسانیت
