فانتزی، سبکی که مخاطبان برای فرار از واقعیات کسل کنندهی دنیای حقیقی به سوی آن راغبند. سبکی که جهانهای شگفتانگیز با قواعد غیر کلیشهای و جذاب را به تصویر میکشد. حال فعالان عقبمانده پیش خود میگویند چقدر خوب میشود اگر ما از این سبک برای تبلیغات رذائلی چون LGBTQ (الی همهی حروف لاتین!) استفاده کنیم!
بدون شک طرفداران رذائل اخلاقی پتانسیل بالایی در سبک فانتزی دیدهاند و حال سودای سوءاستفاده و تحمیل عقاید را در سر میپرورانند. شخصیتهای عادی و بدون مشکل حذف و شخصیتهای مریض و منحرف جایگزین آنها خواهند شد!
به خیال خام آنها کسی هم کَکَش نمیگزد، چرا که فانتزی است دیگر! پس چون فانتزی است ما هر چرندی را به مخاطب تحمیل میکنیم و جای اعتراضی هم باقی نیست. خوشبختانه جهان هنوز به آن درجه از حماقت نرسیده است که در برابر این توهین به شعور مخاطب سکوت اختیار کند.
جای شکرش باقیست که مخاطبان خارجی هنر به این دست اقدامات واکنش نشان میدهند و مثل عزیزان داخلی نیستند که از ترس رد شدن کورکورانه هر چرندی را بپذیرند و حمایت کنند. نمونهی آن را میشود در شبکههای اجتماعی و انجمنهای مختلف مشاهده کرد. کافی است بخش نظرات رسانههای داخلی را با خارجی مقایسه کنید. در کمال تعجب خواهید دید که افراد بیشتری در رسانههای خارجی شهامت مقابله با این رذائل اخلاقی را از خود نشان میدهند.
واقعاً چرا اینگونه است؟