شیطان درون استاد میکامی است و بس؛ چرایی ساخت The Evil Within 3

(ترجمه شده توسط دکتر بهزاد کریمی)

افشای جزئی داستان نسخه‌ی اول و دوم The Evil Within

با اینکه اویل ویتین توانست خود را به عنوان یکی از بهترین بازی‌ها در سبک وحشت-بقا اثبات کند، گویا بتزدا اشتیاق چندانی برای عرضه‌ی نسخه‌ی سوم این بازی ندارد. تنها سه سال از عرضه‌ی شیطان درون 2 می‌گذرد. اما برای ما هواداران همانند سال‌های درازی است که دیگر با اویل ویتین نیستیم. در عین حال که اویل ویتین 2 یک عنوان زیبا و جذاب بود اما مثل رویایی بود که در نیمه‌ی راه تمام شد. شاید دلیل این احساس منتشر نشدن یک محتوای دانلودی بزرگ برای این بازی باشد. یا شاید هم قرار گرفتن در میان رزیدنت اویل 7 و بازسازی رزیدنت اویل 2، بتزدا را از ادامه‌ی سری باز داشت. احساسی در من وجود دارد که می‌گوید اویل ویتین دیگر تمام شده و نیازی به ادامه ندارد. اما باز هم دوست دارم اویل ویتین 3 را ببینم و دوباره به دنیای استم سفر کنم.

اگر بگوییم اویل ویتین نیز همانند دیگر آی‌پی‌های نوظهور از ضعف‌هایی رنج می‌برد یا از لحاظ فنی مشکلاتی دارد، باس فایت نهایی بازی ما را از هدف اصلی که در تمام جریان اویل ویتین به دنبالش بودیم دور می‌کند و داستان بازی نیز بیش از حد لازم کش داده می‌شود و طولانی است حرف گزافی نزده‌ایم. اما این نکته را نیز نباید فراموش کرد که اویل ویتین در چیزهایی که خوب عمل کرده، حقیقتاً موفق بوده است. و حق مطلب را ادا نموده.

بازی در ابتدا کاربران را در محیطی مه‌آلود قرار می‌دهد که شاید سر در آوردن از آن و پی بردن به اصل ماجرا بسیار سخت باشد. اما به شکلی کاملاً موفق شما را به درون ذهن یک بیمار روانی می‌کشاند. و هدف اصلی خود در این حوزه را به بهترین نحو انجام می‌دهد. بازی به شکلی هوشمندانه ما را با منطق‌های عجیب و غریب خود همراه می‌کند. و به دنیایی می‌برد که سیاه، سفید است و روز نیز، شب!

فرار از این اتمسفر ترسناک به هیچ وجه کار آسانی نیست. شما نمی‌توانید تنها با پیشروی در بازی و کشتن هیولاهای داخل آن به پیروزی برسید. کاری که باید انجام دهید، ایجاد رابطه‌ای میان خود و شخصیت اصلی بازی است. رابطه‌ای که هر دو طرف ماجرا (شما و سباستین) به توافق رسیده‌اید که این سفر وحشتناک را با کمک یکدیگر به انتها برسانید. هدف از این حرف این نیست که بگوییم اویل ویتین یک بازی در سبک ترس روانشناختی است. اما هیچکس نمی‌تواند منکر این باشد که تاکنون عنوانی حتی مشابه این بازی را دیده یا تجربه کرده باشد.

طراحی بازی به گونه‌ای است که “تقریباً” شیطان درون را تبدیل به بهترین عنوان در سبک خودش می‌کند. اما چرا تقریباً؟! زیرا قدم اشتباهی که اویل ویتین برداشته، ضعفی است که در محیط‌های بازی دارد. محیط هایی که بیش از اندازه امن و راحت به نظر می‌رسند و حس ترسناک بودنِ کافی در مقایسه با رقبا را ندارند. البته در ذات ترسناک بودن بازی شکی نیست و اتفاقاً اویل ویتین با اعتماد به نفسی مثال زدنی تمام تلاش خود را می‌کند تا حس وحشت را هرچه بیش‌تر به شما القا کند. اما جهان تقریباً باز و فضای بزرگ قابلِ بازی باعث می‌شوند که از شدت ترسناک بودن بازی بسیار کاسته شود و تهدیدات مختلف کمتر به چشم آیند. اما شاید بتوان همین نکته‌ی به ظاهر منفی را یکی از آزادی‌هایی دانست که بازی در اختیار ما می‌گذارد.

اویل ویتین از شما و سباستین می‌خواهد که بر ترس خود غلبه کنید. و می‌خواهد این کار را از طریق مکانیزم‌ها و گیم‌پلی خود به شما یاد دهد. با مناطق زیادی که برای اکتشاف وجود دارند، میانبرها و ارتقاء‌هایی که می‌توانید روی اسلحه‌ی خود اعمال کنید، قابلیت مخفی کاری و کشتن دشمنان به شکلی وحشیانه که حس انتقام در آن‌ها موج می‌زند، همه و همه در جهت رساندن شما به قدرت و آرامش است. بازی به حدی آراسته و اعتیادآور است که در زمره‌ی یکی از بهترین‌های شوتر سوم‌شخص قرار می‌گیرد. شاید کمی اغراق آمیز باشد، اما در اغلب فرانچایزها نسخه‌ی سوم بازی از سطح کیفی دو عنوان قبلی برخوردار نیست. تلاش برای فروش بیشتر بازی و موفقیت تجاری باعث می‌شود که سازندگان دو بازی قبل را مخلوط کنند. اقدامی که معمولاً نتیجه‌ای عجیب و ناخوشایند به بار می‌آورد.

خوشبختانه ما در اویل ویتین به اندازه‌ی کافی موارد عجیب و غریب دیده‌ایم. از رفتن به داخل ذهن روویک گرفته تا ماجرای نجات لیلی. حال باید منتظر باشیم تا در نسخه‌ی سوم ذهن شخصیت اصلی را موشکافی کنیم! نسخه‌ی سوم می‌تواند ما را به ذهن سباسیتن ببرد تا دیواری که میان واقعیت و شبیه‌سازی استم وجود دارد را از بین ببریم.

استم می‌تواند کاربران را در عمق شبهات خود غرق کند. اما چه می‌شد اگر همانند پی تی، سایلنت هیل 2 و ایترنال دارکنس حتی به وجود خود نیز شک می‌کردیم. و در پی اثبات آن می‌بودیم. اویل ویتین ترکیبی از وحشت بی امان و هوشمندانه بود که با سازوکاری ساده، ساختارها و سیستم دنباله دار این شانس را دارد که در نسخه‌های بعدی جامعه‌ی گسترده‌ای از گیمرهای دیگر را هم به سمت خود جذب کند.

شاید بهترین انتخاب برای ایفای نقش اصلی در نسخه‌ی سوم بازی کسی جز محرم اسرار سباستین، جولی کیدمن نباشد. او که تقریباً با سیستم استم نیز آشنایی دارد در برخی جنبه‌ها حتی از خود سباستین هم بهتر عمل می‌کند. برای مثال کاریزماتیک بودن او که تقریباً شمه‌ای از لیان کندی هم در آن وجود دارد، از ویژگی‌هایی است که سباستین فاقد آن است. همچنین سباستین را می‌توان فردی نامحتاط دانست، اما کیدمن هیچ‌وقت از احتیاط و مراقبت از خود غافل نمی‌شود. و همیشه منتظر تهدیدی است تا با آن مواجه شود. البته کیدمن نیز با جوزف اودا مشکلاتی شخصی دارد. و در پایان هر دو نسخه نیز دیدیم که روویک هنوز حرکت پایانی خود را انجام نداده است. هر دوی این‌ها می‌توانند فرصت‌هایی عالی برای ارائه‌ی یک داستان زیبا و ادامه‌دار برای اویل ویتین 3 باشند.

شینجی میکامی که مغز متفکر بازی‌های وحشت و بقاست، با رزیدنت اویل کار بزرگی انجام داد. او نه تنها نسخه‌ی اصلی و شگفت انگیز رزیدنت اویل را ساخت، بلکه با کار روی بازسازی (ریمیک) این عنوان باز هم شاهکاری درخور نام خود خلق کرد. اما بعد از آن پروژه مشغول به چه کاری شد؟ او حماسه‌ای دیگر با نام رزیدنت اویل 4 ساخت. عنوانی که هیچگاه از تجربه‌ی آن خسته نخواهیم شد. رزیدنت اویل 4 یکی از دوست داشتنی‌ترین بازی‌های دوران است. عنوانی که هر چقدر هم به تکرار آن بپردازید، همچنان برای شما لذت‌بخش خواهد بود.

با اینکه نقش میکامی در اویل ویتین 2 کمرنگ‌تر از قبل بود و وی به عنوان تهیه‌کننده در این پروژه حضور داشت اما باز هم تاثیرات خود را بر این بازی گذاشت. میکامی نه تنها در عرصه‌ی بازی‌های وحشت بقا استاد است، بلکه او یکی از درخشان‌ترین مهره‌های تمام هنر-صنعت بازی‌سازی می‌باشد. و فرانچایز اویل ویتین نیز یکی از مجموعه بازی‌هایی است که به شدت پتانسیل زیادی دارند.

چنانچه بتزدا دنباله‌ای برای این فرانچایز نسازد، می‌توان این شرکت را جنایتکار نامید! اما شاید تنگو گیم ورکز قصد ساخت ادامه‌ی شیطان درون را نداشته باشد. که البته چندان هم غیرمنطقی نیست. کار بر روی یک عنوان تک نفره که به شدت نیز سنگین و وقت‌گیر است می‌تواند تمام انرژی تنگو را بگیرد. پس ساخته نشدن دنباله‌ی سری اویل ویتین نباید ما را چندان هم ناراحت کند. با این حال من معتقد هستم که باید به اویل ویتین بیشتر از این‌ها پرداخته شود و در یادها بماند.

نظر شما در خصوص این فرانچایز چیست؟