Red Dead Redemption چگونه دست جامعه را از رسیدن به رستگاری کوتاه می‌گذارد

Red Dead Redemption چگونه دست جامعه را از رسیدن به رستگاری کوتاه می‌گذارد

(ترجمه شده توسط دکتر بهزاد کریمی)

نسخه‌ی اصلی Red Dead Redemption شاید توانسته باشد برای برخی از شخصیت‌هایش رستگاری رقم زده باشد، اما تقریباً بر تمام ساختارهای اجتماعی این بازی نگاهی مأیوس‌کننده وجود دارد که در آن، فساد انسان در نهایت بر آرمان‌گرایی پیروز می‌شود. شخصیت اصلی بازی یعنی John Marston عمداً مردی بدون قدرت و وابسته به دیگران طراحی شده است. مردی بدون هیچگونه نگرش سیاسی که تا مادامی که بتواند به هدفش یعنی محافظت کردن از خانواده‌اش برسد، حاضر است با هر حزب و آدمی هم‌دست شود.

این مهم باعث می‌شود که این شخصیت بتواند برای سبک‌های مختلف بازی مناسب باشد، اما همانطور که مارستون با رهبران و نمایندگان نگرش‌های اجتماعی مختلف مواجه می‌شود، متوجه می‌شویم که هر کدام از آن‌ها عیب‌های خود را دارند. داستان تلاش شخصی مارستون برای حفظ یک زندگی آرام برای خانواده‌اش سرد و نا امیدکننده بود. اما این بدبینی به تمام جامعه گسترش پیدا می‌کند و نیهیلیسم (هیچ‌انگاری) به تنها فلسفه‌ موجه در پایان این بازی تبدیل می‌شود.

یکی از اولین صحنه‌ها در Red Dead Redemption مارستون را نشان می‌دهد که به مکالمه بین دو زن مسنِ سوار بر قطار گوش می‌دهد. آن‌ها درباره‌ی سیاست‌مداری به نام Nate Johns صحبت می‌کنند که قول‌هایش برای پاک کردن جرم و جنایت از جامعه‌ی خیالی West Elizabeth با اجبار مارستون از سوی مأموران دولت برای دستگیر کردن دوستان گنگستر سابق او گره خورده است. برخورد زودهنگام دیگری با صاحب یک مزرعه یعنی Drew MacFarlane ابراز نارضایتی او از اختیارات گسترده دولت فدرال را نمایش می‌دهد که مارستونِ غرق در احساس کاملاً با آن موافق است. چرا که مأموران دولت در آن زمان برای اطمینان از همکاریِ او، خانواده‌‌اش را گروگان گرفته بودند.

اعضای دار و دسته‌ای که مأموران دولت از مارستون خواسته بودند آن‌ها را دستگیر کنند، همگی از همراهان Dutch van der Linde بودند. و غارت‌گری‌های این گروه بعدها در نسخه‌ی پیش‌درآمد بازی یعنی Red Dead Redemption 2 کاملاً نشان داده می‌شود. در اولین بازی از این مجموعه، مأموران دولت گروه Dutch را به عنوان گروهی از رابین‌هودهای امروزی، «سوسیالیست» و انقلابی توصیف می‌کنند که به دنبال شورش کردن و توزیع مجدد ثروت هستند.

در چند نقطه از بازی مارستون تا حدودی اهداف والای گروه را به‌یاد می‌آورد، اما Dutch «سلامت عقلی‌اش را از دست داد» و اهداف آن‌ها به فساد کشیده شد. اعضای دار و دسته‌ی Dutch که شامل خود او هم می‌شد و در اولین Red Dead Redemption نشان داده شدند، به نظر فاقد هرگونه هم‌نوع‌دوستی بودند. خود Dutch هم در حال گروگان گرفتن و کشتن مردم به عنوان «تفریح» بود و خودش هم کاملاً به آن اعتراف می‌کند.

نوشتار مرتبط:  نقد و بررسی Red Dead Redemption 2؛ به سوی بی نهایت و فراتر از آن 

تمام رهبران بازی Red Dead Redemption فساد و خیانت را به نمایش می‌گذارند

دولت فدرال هم در مقایسه با راهزنان سوسیالیست Red Dead Redemption وضعیت چندان بهتری ندارد. آن‌ها زن مارستون Abigail و پسرش Jack را گروگان می‌گیرند. و بارها به او یادآوری می‌کنند که امنیت این دو، به دستگیر کردن متحدان سابقش بستگی دارد. حتی بعد از آن که مارستون تک‌تکِ اعضای سابق گروهش را زنده یا مرده دستگیر می‌کند، مأموران دولت به اعتماد او خیانت می‌کنند. آن‌ها گروه بزرگی از مردان مسلح را برای کشتن او می‌فرستند. اتفاقی که باعث مرگ غم‌انگیز مارستون و همسرش می‌شود. که این خود منجر به بخش آخر بازی می‌شود که در آن بازی‌باز کنترل جک که حالا یتیم شده را به عهده می‌گیرد. و برای گرفتن انتقام والدینش، یکی از مردان مسئول در حمله به آن دو را پیدا می‌کند.

بخش میانی Red Dead Redemption سفر مارستون به مکزیک را نشان می‌دهد. جایی که او ابتدا با کلنل Augustin Allende هم‌دست می‌شود. یک نظامی ظالم و فاشیست که حکومتی ظالمانه بر رعیت‌ها دارد. و باعث فقر شدید آن‌ها شده است. مارستون قبول می‌کند در ازای دریافت اطلاعات با Allende همکاری کند. اما بعدها به همکاری‌ با رهبر شورشی‌ها Abraham Reyes رو می‌آورد. معلمی آرمان‌گرا به‌نام Luisa Fortuna به اهداف Reye اعتقاد دارد. و Reye هم قصدش برای ازدواج با او بعد از موفقیت شورش‌ها را ابراز می‌کند.

اما در ادامه Reye به مارستون می‌گوید که او هیچ قصدی برای ازدواج با «یک رعیت» را ندارد. و علی‌رغم صحبت‌هایی درباره‌ی قدرت بخشیدن به مردم و رفع شکاف ثروت در مکزیک، به مارستون می‌فهماند که فقط به دنبال قدرت شخصی است. بعد از آنکه Luisa خودش را برای نجات جان Reye فدا می‌کند. او حتی نمی‌تواند اسمش را به ‌یاد بیاورد.

با وجود چند شخصیت‌ Red Dead Redemption مثل MacFarlane و Landon Ricketts که تنفرشان نسبت به دولت فدرال ایالات متحده را بیان می‌کنند. و خیانت سنگدلانه‌ی مأموران دولت به مارستون، وضع موجود در بازی منفی نشان داده شده است. به نظر می‌رسد منحل شدن دار و دسته‌ی Dutch باعث زیر سوال رفتن سوسیالیست‌های انقلابی می‌شود. رفتار شایسته‌ی سرزنشِ کلنل Allende تصویری کاملاً محکوم به شکست از دیکتاتوری نظامی فاشیست را نشان می‌دهد. در حالی که ریاکاری Reye نشان‌دهنده‌ی انقلابی‌هایی است که ادعا می‌کنند برای مردم می‌جنگند. اما در اصل جای یک دیکتاتور را با یک دیکتاتور دیگر عوض می‌کنند.

نوشتار مرتبط:  حداقل سیستم مورد نیاز برای اجرای بازی Red Dead Redemption 2 به علاوه‌ی آموزش 

غربِ کهن و آزادی‌خواه هم در Red Dead Redemption زیر سوال می‌رود

در بخش زیادی از داستان Red Dead Redemption، تنها ساختار اجتماعی که منفی توصیف نمی‌شود، سبک زندگی آزادی‌خواهانِ خط مرزی (مرز بین سرزمین‌های توسعه‌یافته و زمین‌های سرخپوست‌ها) است. بازی در زمانی نزدیک به انتهای «غرب کهن» اتفاق می‌افتد، همان زمانی که تمدن و ساختار نوین به سمت ساحل اقیانوس آرام در ایالات متحده پیش‌روی می‌کند.

با این حال مکالمه‌ای دیرهنگام با پروفسور سابق دانشگاه Yale یعنی Harold MacDougal از نگاهی بی‌پرده به زندگیِ خط مرزی هم پرده بر می‌دارد. چرا که MacDougal می‌گوید او زمانی غرب را به عنوان جایگاهِ رمانس و عاشقی، شرف و اصالت می‌دانست، اما بعد از تجربه کردن آن برای بار اول، «اینطور معلوم شد که غرب مکانی‌ست که در آن مردم فقط همدیگر را می‌کشند.» مارستون جواب می‌دهد «همیشه همینطور بوده پروفسور. و غرب کهن هنوز هم کامل از بین نرفته.»

تا این نقطه، وقایع بازی مشخصاً واقعیت را پررنگ‌تر می‌کنند. در نبود ساختاری کنترلی، در جایی که قوی‌ترین‌ها فرمان‌روایی می‌کنند و آن‌هایی زنده می‌مانند و پیشرفت می‌کنند که سریع‌تر دست به اسلحه می‌برند، ویژگی‌های شخصیتی مثبت و همنوع‌دوستی فرمانروایی نمی‌کنند. بلکه فقط خشونت است که حکم می‌راند. اگر بازی‌باز مسیر دزدی و قتل را انتخاب کند، خود مارستون هم می‌تواند به رواج این خشونت دامن بزند.

به نظر می‌رسد رستگاری در Red Dead Redemption فقط برای شخصیت‌ها صدق کند. برای جامعه، داستانِ بازی هیچ گونه امیدی برای هیچ کدام از ساختارهای اجتماعی در نظر نمی‌گیرد. چرا که به‌ خاطر فساد انسان‌ها همه‌ی این ساختارها به یک اندازه محکوم به نابودی هستند. به‌نظر می‌رسد Landon Ricketts تا اندازه‌ای به رستگاری دست پیدا کند. چرا که این هفت‌تیرکشِ سال‌خورده زندگی یک دوئل‌کننده را با فعالیت به عنوان یک مأمور غیررسمی اعمال قانون در نواحی روستایی مکزیک مبادله می‌کند. با این وجود، Rickett نمی‌تواند از زندگیِ پر از خشونت فرار کند و تلاشی هم برای فرار نمی‌کند.

مارستون و همسرش تلاش کردند تا گذشته‌های خشن خودشان را پشت سر بگذارند و به عنوان مزرعه‌دار، زندگی‌ای آرام را در پیش بگیرند. اما فصل یکی مانده به آخرِ بازی نشان می‌دهد که رویای آن‌ها دست‌یافتنی نبود. شخصیت بومی آمریکایی Nastas به عنوان یک نیروی مثبت به تصویر کشیده شده است که برای دستیابی به صلح تلاش می‌کند. اما به خاطر تلاش‌هایش کشته می‌شود. شخصیت‌هایی که هیچ اصول اخلاقی ندارند، مثل فروشنده‌ی کلاهبردار یعنی Nigel West Dickens و دزد قبرها یعنی Seth Briars به خاطر نقش‌شان در کمک به مارستون برای تحویل جنایتکاران به محضر عدالت، آمرزشی کوچک کسب می‌کنند. با این که ممکن است بعضی از شخصیت‌های RDR در داستان بازی به رستگاری برسند، اما Red Dead Redemption برای جامعه فقط بدبینی را در چنته دارد. و مکتب نیهیلسم را به آخرین مکتب فلسفی‌ای تبدیل می‌کند که در نبرد میان آرمان‌ها دوام می‌آورد.

نظر شما در این خصوص چیست دوستان؟ اگر مایل بودید کانال تلگرام و صفحه‌ی اینستاگرام ساویس‌گیم را دنبال کنید. همچنین می‌توانید ویدئوهای گیم پلی بازی‌های مختلف را در کانال یوتیوب ساویس‌گیم تماشا کنید. و عضو گروه تلگرامی کاربران ساویس‌گیم شوید تا با حرفه‌ای‌ها در ارتباط باشید.

منبع: How Red Dead Redemption Refuses To Redeem Society