
ایلان ماسک: سیاستهای امروزی حالوهوای بازیهای ویدیویی را نابود میکند!
ایلان ماسک به شدت از تزریق سیاستهای روزمره (ووک، شمول و لگبت) به بازیهای ویدیویی انتقاد کرد و گفت این کار غرق شدن در دنیای خلاقانه و سرگرمکننده بازیها را از بین میبرد. نظر جنجالی ماسک درباره تأثیر سیاست بر هنر را بخوانید!
ایلان ماسک گفت:
اضافه کردن مزخرفات سیاسی امروزی حالوهوای بازیهای ویدیویی را از بین میبرد.
ایلان ماسک به ایده تزریق «مزخرفات سیاسی روزمره» به بازیهای ویدیویی انتقاد کرده و گفت این کار «حالوهوای» آنچه که بازیهای ویدیویی باید باشند را خراب میکند.
ماسک در پستی در شبکه اجتماعی X نوشت:
بازیهای ویدیویی طراحی شدهاند تا شما را در یک دنیای جایگزین هیجانانگیز و خلاقانه غرق کنند و در کنار دوستانتان سرگرم شوید.
او افزود:
اضافه کردن مزخرفات سیاسی روزمره این حالوهوا را خراب میکند.
این نظرات برای ماسک غیرمعمول نیست. در یک نشست عمومی که سال گذشته برگزار شد، ماسک توضیح داد چرا باور دارد که سیاستهای تنوع و شمول (DEI) هنر را نابود میکند:
بهمحض اینکه چیزی که بهزور به داستان تحمیل شده و ناسازگار است را ببینید، هنر نابود میشود. دیگر سخت است که از داستان لذت ببرید؛ شما را از داستان بیرون میکشد، چون حس میکنید در حال موعظه شدن هستید.
این توضیح پس از آن ارائه شد که ماسک از شرکت یوبیسافت و بازی Assassin’s Creed Shadows بهشدت انتقاد کرد. دلیل این انتقاد، معرفی شخصیت یاسوکه بهعنوان یکی از شخصیتهای اصلی بازی بود که او را «یک سامورایی افسانهای سیاهپوست» توصیف کردند. همچنین اعلام شد که یوبیسافت به بازیکنان اجازه خواهد داد این شخصیت را وارد روابط همجنسبازی کنند.
ماسک تنها نوشت:
سیاستهای تنوع و شمول (DEI) هنر را میکشد.
ایده اینکه «اضافه کردن مزخرفات سیاسی امروزی» غرق شدن در بازی را خراب میکند، کاملاً منطقی بهنظر میرسد. این موضوع چیزی است که نویسنده ارباب حلقهها، جی. آر. آر. تالکین، نیز در مقالهاش با عنوان درباره داستانهای فانتزی به آن پرداخته است.
ابتدا تالکین توضیح میدهد که چه چیزی یک خالق فرعی موفق را میسازد:
او دنیای ثانویهای خلق میکند که ذهن شما میتواند وارد آن شود. درون آن دنیا، آنچه او تعریف میکند “واقعی” است: با قوانین آن دنیا همخوانی دارد. بنابراین شما درحالیکه در آن هستید آن را باور میکنید.
سپس توضیح میدهد که چطور یک خالق میتواند شکست بخورد:
لحظهای که بیاعتمادی بهوجود میآید، طلسم شکسته میشود؛ جادو، یا بهتر بگوییم، هنر، شکست میخورد. شما دوباره در دنیای اولیه قرار میگیرید و از بیرون به این دنیای کوچک و ناقص ثانویه نگاه میکنید. اگر مجبور باشید، به دلیل مهربانی یا شرایط، بمانید، باید بیاعتمادی را کنار بگذارید (یا سرکوب کنید)، وگرنه گوش دادن و نگاه کردن تحملناپذیر میشود. اما این تعلیق بیاعتمادی جایگزینی برای چیز واقعی است؛ یک ترفند که وقتی به بازیها یا خیالپردازیها رضایت میدهیم یا سعی میکنیم (کموبیش با رضایت) به هنر معیوبی که برای ما شکست خورده فضیلتی ببخشیم، از آن استفاده میکنیم.
نظر شما درباره تازهترین صحبتهای ماسک درباره اینکه چرا اضافه کردن مزخرفات سیاسی روزمره حالوهوای بازیهای ویدیویی را از بین میبرد چیست؟
با ساویسگیم بمانید:
- بازی Kingdom Come Deliverance 2 در عربستان ممنوع شد
- جینا کارانو از دیزنی به دلیل اخراج از سریال مندلورین شکایت کرد
- افشای فساد در دنیای بازیهای ویدیویی: استفاده از کودکان برای پروپاگاندا
- فاجعه ۲۰۰ میلیون دلاری Rocksteady: بتمن زنده است، اما خیلی دیر شده؟