تلویزیون جدید شما احتمالاً برای راحتی بیشتر، یک یا چند پورت USB دارد، اما وصل کردن دستگاه نامناسب به آن میتواند برای تلویزیونتان مضر باشد.
بیشتر افراد یک بار تلویزیون هوشمند خود را راهاندازی میکنند و دیگر به آن دست نمیزنند. به هر حال، نیازی هم به این کار ندارند. با روشن کردن تلویزیون، ریموت یا حتی گوشیتان به شما کمک میکند تا بقیه کارها را انجام دهید. اما این باعث میشود تعدادی پورت کوچک و مربعیشکل در پشت تلویزیون بلااستفاده بمانند، که حیف است چون پورت USB تلویزیون میتواند فایلها را بخواند. حتی با کمک لوازم جانبی، میتوانید تماس ویدیویی برقرار کنید یا در برخی مدلها، برنامههای تلویزیونی زنده را ضبط کنید.
اگر میخواهید بدانید تلویزیونتان چه امکاناتی را پشتیبانی میکند، با راهنمای استفاده از پورتهای USB تلویزیون شروع کنید. اگر به ایده نیاز دارید، فهرست بلندی از گجتهای جذاب وجود دارد که میتوانید به پورت USB تلویزیون وصل کنید. اما پورت USB تلویزیون مثل پریز برق دیوار نیست. ممکن است وسوسه شوید که مثل پورت لپتاپ با آن رفتار کنید و مثلاً گوشیتان را شارژ کنید یا یک پنکه کوچک را به کار بیندازید، اما دستگاه نامناسب میتواند با مصرف بیش از حد برق، به پورت آسیب بزند، مدارهای داخلی را خراب کند یا حتی باعث خرابی کامل شود. قبل از اینکه دست به کار شوید و دانگلهای مختلف را امتحان کنید، بهتر است بدانید چه چیزهایی را اصلاً نباید به این پورت وصل کنید.
۱- لپتاپ، تبلت و گوشیهای هوشمند
تلویزیون در مقایسه با گوشی یا لپتاپ خیلی بزرگ به نظر میرسد، پس شاید فکر کنید اگر لپتاپ میتواند گوشی را شارژ کند، پورت USB تلویزیون حتی توان بیشتری دارد. اما اینطور نیست. در مورد توان خروجی، اندازه مهم نیست؛ طراحی دستگاه اهمیت دارد. برای مثال، یک شارژر کوچک که از یک کارت کوچکتر است، میتواند ۶۵ وات یا بیشتر توان ارائه دهد. اما یک پورت USB 2.0 معمولاً حدود ۲.۵ وات و پورت USB 3.0 حدود ۴.۵ وات توان دارد.
هر دستگاه برای هدف خاصی طراحی شده است. تلویزیون فقط یک واحد نمایش است که برای پخش ویدیو از طریق HDMI یا پروتکل بیسیم ساخته شده. پورت USB هم برای خواندن فلش مموری یا تغذیه لوازم جانبی کوچک مثل دانگلهای استریم طراحی شده است. حتی میتوانید از تلویزیون بهعنوان مانیتور استفاده کنید و لپتاپ را با کابل HDMI یا آداپتور USB-C به HDMI وصل کنید.
اگر لپتاپ یا تبلت را به پورت USB تلویزیون وصل کنید، شاید آیکون شارژ روشن شود، اما این شارژ بسیار ضعیف است. لپتاپها به ۴۵ تا ۱۰۰ وات، تبلتها به ۱۵ تا ۴۵ وات و گوشیهای مدرن به ۱۸ تا ۲۰ وات برای شارژ سریع نیاز دارند. این مقدار خیلی بیشتر از توان ۲.۵ تا ۴.۵ واتی پورت USB تلویزیون است. حتی برخی تلویزیونها وقتی مصرف بیش از حد را تشخیص میدهند، پورت USB را خاموش میکنند و به همین دلیل ممکن است دستگاهتان مدام قطع و وصل شود.
۲- دستگاههایی که گرما تولید میکنند
وصل کردن هر دستگاهی که گرما تولید میکند به پورت USB تلویزیون ایده بدی است. چرا؟ چون پورتهای USB معمولاً در پشت تلویزیون و در فضاهای تنگ با جریان هوای کم قرار دارند. اگر یک دستگاه گرمازا را در این فضا قرار دهید، یک حفره هوای گرم ایجاد میشود که فقط میچرخد و دفع نمیشود. سازندگان تلویزیون تأکید دارند که نباید تهویه دستگاه را مسدود کرد یا آن را نزدیک منابع گرما قرار داد. گرمای زیاد به مرور میتواند به مدارهای داخلی تلویزیون آسیب بزند.
دستگاههای واضحی مثل پدهای گرمایی USB، گرمکنندههای فنجان یا بخاریهای کوچک قابلحمل کاملاً ممنوع هستند. اما مشکل حتی پیچیدهتر میشود: کنسولهای بازی قدیمی مثل PlayStation Classic که حدود ۵ وات مصرف دارند، میتوانند مشکلساز شوند چون این مقدار از توان اکثر پورتهای USB تلویزیون بیشتر است. این مصرف در زمان نصب حتی ممکن است بیشتر شود. جعبههای شبیهساز شخص ثالث و مینیپیسیها که ۲۰ تا ۲۵ وات یا بیشتر مصرف میکنند، وضعیت را بدتر میکنند.
وقتی این دستگاهها را به پورت USB محدود تلویزیون وصل میکنید، پردازنده دستگاه برای جبران کمبود توان سختتر کار میکند و گرمای بیشتری در فضای تنگ تولید میشود. اما کنترلرهای بازی مشکلی ندارند چون فقط باتریهای کوچک دارند، نه پردازندههای کامل.
۳- هارد دیسکهای اکسترنال بزرگ
حالا شاید بپرسید چه چیزی میتوان به پورت USB تلویزیون وصل کرد؟ این پورتها برای کارهای ساده مناسباند. میتوانید فلش مموریهای کوچک با فرمت FAT32 یا NTFS را که فایلهای استاندارد مثل MP4، MKV، MP3 یا JPG دارند، وصل کنید. در برخی تلویزیونها، اگر فایل بزرگتر از ۴ گیگابایت باشد، درایو باید با فرمت exFAT باشد. پس اندازه و فرمت خیلی مهم است.
دفترچه راهنمای تلویزیونها معمولاً ظرفیت ۳۲ گیگابایت برای فلش مموری و ۲ ترابایت برای هارد دیسکهای USB را مشخص میکنند. هارد دیسکهای خارجی بزرگ با دیسک چرخان به توان بیشتری نیاز دارند تا بچرخند، و اکثر تلویزیونها این توان را ندارند. اگر درایو توان کافی دریافت نکند، اصلاً کار نمیکند یا ممکن است وسط انتقال داده قطع شود و به فایلها آسیب بزند.
همچنین، اگر سعی کنید درایوهای نوری قدیمی یا سایر گجت های مشابه را از طریق USB وصل کنید، احتمالاً کار نمیکنند چون نرمافزار تلویزیون نمیتواند آنها را شناسایی کند. بهطور خلاصه، فقط چون یک دستگاه کانکتور USB دارد، به این معنی نیست که با هر پورت USB کار میکند. به همین دلیل است که سازندگان هنوز برای بسیاری از دستگاهها آداپتور دیواری ارائه میدهند.
۴- دانگلهای تقلبی
گجتهای باکیفیت ارزش قیمت بالای خود را دارند، اما در مورد لوازم جانبی، ممکن است فکر کنید تفاوت بین برند معتبر و برند ناشناخته چیست؟
تفاوتهای زیادی وجود دارد. بسیاری از آداپتورها و مبدلهای USB به HDMI از برندهای ناشناخته کیفیت پایینی دارند و معمولاً تنظیمات توان مناسبی ندارند. این دستگاهها ممکن است جریان بیشتری از حد مجاز از تلویزیون بکشند. همچنین ممکن است با مشکلات انتقال مواجه شوید، مثل پرش تصویر یا قطع و وصل شدن صدا.
این مشکلات میتوانند به پورت و خود تلویزیون فشار بیاورند. اما برندهای معتبر طراحی باکیفیت، سیگنال پایدار و خطر کمتری برای تلویزیون ارائه میدهند.
۵- درایوها و هابهای ناشناخته
استفاده از فلش مموری قرضی یا مبدلی که در کشو پیدا کردهاید ممکن است بیخطر به نظر برسد، اما نمیدانید این دستگاهها کجا بودهاند. تلویزیونهای هوشمند میتوانند فایلها را فهرست و پردازش کنند، بنابراین یک درایو معیوب میتواند باعث لگ، آلودگی به بدافزار یا حتی خرابی تلویزیون شود.
پس مراقب استفاده از دانگلها، فلش مموریها یا هابهای USB ناشناخته باشید. بسیاری از تلویزیونها اصلاً از هابهای USB پشتیبانی نمیکنند. در مواردی که پشتیبانی میکنند، هابهای برقی گزینه مطمئنتری هستند. هابهای برقی گرانترند، اما نیازی به گرفتن توان از تلویزیون ندارند و باید به منبع برق اصلی مثل پریز دیوار وصل شوند.
در کل، به خاطر داشته باشید که پورت USB تلویزیون فقط برای کارهای سبک طراحی شده است. وصل کردن فلش مموری مطمئن یا استفاده از پورت برای اتصال HDMI برای ویدیو اشکالی ندارد. فقط از پورت USB تلویزیون بهعنوان منبع تغذیه جایگزین استفاده نکنید.
