
«مانند هیولایی بیقلب است»: خالق کابوی بیباپ به شدت علیه هوش مصنوعی مولد در انیمه انتقاد کرد
در مصاحبهای جدید با Gizmodo Japan، از شینایچیرو واتانابه، خالق کابوی بیباپ، درباره کاوش او در موضوعات مرتبط با هوش مصنوعی در آثارش مانند «کارول و تیوزدی» و جدیدترین اثرش، «لازاروس»، سؤال شد. واتانابه همچنین اظهار داشت که معتقد است هوش مصنوعی بهعنوان «خدایی برای یک دین جدید» روزی به واقعیت تبدیل خواهد شد و درباره روند رو به افزایش استفاده از آن در انیمه صحبت کرد.
او گفت:
در واقع، روندی برای معرفی هوش مصنوعی به انیمه وجود دارد. اما فکر میکنم افرادی که در صنعت انیمه کار میکنند، کار خود را آغاز کردهاند چون میخواستند نقاشی بکشند، داستان خلق کنند و آثار خوبی بسازند. اگر هوش مصنوعی همه چیز را بسازد، آیا این کار معنایی دارد، مهم نیست اثر چقدر پیشرفته باشد؟ فکر میکنم ما این واقعیت اساسی را فراموش میکنیم که ما موسیقی را به این دلیل میسازیم که دوست داریم. «کارول و تیوزدی» هم درباره این بود که چرا در عصری که معمول است هوش مصنوعی موسیقی بسازد، ما موسیقی خلق میکنیم. میتوانیم بگوییم هدف این است که اثری پرطرفدار بسازیم یا قلب مردم را تسخیر کنیم، اما در نهایت، سؤال این است که آیا ساختن آن لذتبخش است یا نه. همچنین درباره این است که چرا انسانها خلق میکنند.
واتانابه ادامه داد:
این موضوع محدود به هوش مصنوعی نیست، اما من مدت زیادی در صنعت انیمه کار کردهام و به این نتیجه رسیدهام که هر چیزی که با دست انسان کشیده میشود، حتی اگر نقاشی خیلی چشم نواز نباشد، جذابیت خاصی دارد. این به این دلیل است که احساسات فردی که آن را کشیده، در آن گنجانده شده است. اما وقتی چیزی بهصورت خودکار توسط هوش مصنوعی تولید میشود، مهم نیست چقدر دقیق یا باکیفیت باشد، فاقد هرگونه احساس انسانی است. مانند هیولایی بیقلب است. فکر نمیکنم مردم از حجم اطلاعات یا دقت تحت تأثیر قرار بگیرند.
سپس از واتانابه درباره هوش مصنوعیای که میتواند هنری شبیه به سبکهای خاص تولید کند، سؤال شد:
او پاسخ داد:
البته، برخی افراد میگویند اشکالی ندارد چون نمیتوان تفاوت را تشخیص داد. بنابراین فکر میکنم به همین دلیل است که حالا از مردم انتظار میرود چشمی تیزبین برای زیباییشناسی داشته باشند. خب، نتیجهگیری فعلی من این است که، صرفنظر از دیگر حوزهها، بهتر است در حوزه خلاقیت از هوش مصنوعی استفاده نشود. و من میخواهم به ساخت انیمیشنهای با دستکشیده بدون هوش مصنوعی ادامه دهم، پس لطفاً در آینده هم از من حمایت کنید (میخندد).
این احساس که هنر دستکشیده حاوی «احساسات فردی که آن را کشیده» است، توسط کیوتاکا اوشییاما، کارگردان فیلم «نگاه به عقب»، در مصاحبه ما با او در سال گذشته نیز بیان شده بود. او گفته بود:
از ابتدا، وقتی «نگاه به عقب» به ما پیشنهاد شد، واقعاً میخواستم مطمئن شوم که از این روش نقاشی با خطوط استفاده کنیم و انیمیشن کلیدی انیماتورها بخش اصلی باشد به جای استفاده بیشتر از انیمیشنهای میانی.
او افزود:
واقعاً فکر میکنم انیمیشن کلیدی حقیقتاً احساسات انیماتوری که آن را میکشد، منعکس میکند.» این موضوع برای تولید فیلم آنقدر ضروری بود که او آن را «شرط» پذیرش پروژه نامید.
حتماً مصاحبه Gizmodo را بررسی کنید که در آن شینایچیرو واتانابه درباره چگونگی پیوستن چاد استاهلسکی، کارگردان جان ویک، به انیمه لازاروس، انتخاب موسیقی متن، الهام برای هپنای لازاروس و موارد دیگر صحبت میکند. واتانابه کارگردانی و نویسندگی مشترک این انیمه سریالی را به همراه دای ساتو، تاکاهیرو اوزاوا و تسوکاسا کوندو بر عهده داشته است. کاماسی واشنگتن، بونوبو و فلوتینگ پوینتس موسیقی متن را ساختهاند. استودیو MAPPA مسئول تولید انیمیشن است.
خلاصه داستان لازاروس اینگونه توصیف شده: «2052، دارویی معجزهآسا کشنده میشود و بشریت با انقراض مواجه است. این به عهده تیمی از قانونشکنان به نام لازاروس است که جهان را نجات دهند.»
شما با صحبت های این هنرمند موافقید؟
بخوانید: شایعات هیجان انگیز درباره مدل هوش مصنوعی DeepSeek R2