دلایل منحصر به فرد بودن Resident Evil Code: Veronica و لزوم ریمیک پس از ۲۵ سال

در سال ۲۰۰۰، شرکت کپکام یک اثر هنری از سری معروف «رزیدنت اویل» (Resident Evil) به نام «Resident Evil – Code: Veronica» را به ما ارائه کرد. این بازی یک جهش کیفی در این سری به حساب می‌آمد و داستانی جذاب، شخصیت‌های متمایز و گرافیک بهتری نسبت به قسمت‌های قبلی ارائه می‌داد.

پس از گذشت ۲۵ سال از انتشار آن، این بازی هنوز هم جایگاه خود را به عنوان یکی از بهترین بازی‌های این سری حفظ کرده و سزاوار است که به شکل ریمیک و با پشتیبانی از تمام فناوری‌های مدرن بازسازی شود. حتی تا جایی پیش رفته که درخواست‌هایی از سوی توسعه‌دهنده ژاپنی برای انجام این کار وجود دارد. به این مناسبت، در مقاله کوتاه خود به دلایل منحصر به فرد بودن آن و اینکه آیا سزاوار یک ریمیک جدید است یا نه، می‌پردازیم.

داستانی عمیق‌تر از قسمت‌های گذشته

Code: Veronica با داستانی متفاوت از قسمت‌های گذشته متمایز می‌شود که بازیکنان را در سفری پر از ترس و هیجان همراهی می‌کند. بازیکن برای تکمیل یا کاوش تمام جنبه‌های بازی به بین ۱۲ تا ۱۷ ساعت زمان نیاز داشت، اما در عین حال بازی از برخی اشکالات و لغزش‌ها در روایت خود مصون نبود.

داستان بازی سه ماه پس از اتفاقات قسمت دوم، Resident Evil 2، می‌گذرد. کلر ردفیلد به سفر خود برای یافتن برادرش، کریس، ادامه می‌دهد و به جزیره جدیدی می‌رسد که برای اولین بار در این سری ظاهر می‌شود: جزیره «راکفورت» (Rockfort) که یک پایگاه نظامی متعلق به شرکت شرور «آمبرلا» در آن برپا شده است. اینجا، قهرمان داستان خود را در برابر یک توطئه پیچیده و دشمنان و هیولاهای بسیار خطرناکی می‌بیند و همه چیز از آنجا شروع می‌شود.

کلر ردفیلد در این قسمت با جسارت، شجاعت و استقلال خود در تصمیم‌گیری‌ها از طریق توانایی‌اش در مواجهه با چالش‌ها و سختی‌ها متمایز شد. همچنین «استیو برن‌ساید» (شخصیتی که برخی بازیکنان او را دوست ندارند) به عنوان شخصیت جدید بازی، نقش مؤثری در فضای داستان پرهیجان داشت و نمونه‌ای از ماجراجویی برای بقا را به ما نشان داد. و البته نمی‌توانیم از نقش متمایز شخصیت‌های شرور در داستان بازی، مانند خانواده «اشفورد» که انگیزه‌هایشان شرارت محض و بسیار مرموز به نظر می‌رسد، چشم‌پوشی کنیم.

گرافیک بهتر نسبت به قسمت‌های گذشته

بازی رزیدنت اویل کد ورونیکا ایکس

در سال ۲۰۰۰، فناوری گرافیک سه‌بعدی هنوز در مراحل اولیه خود بود و به همین دلیل، Resident Evil: Code: Veronica قادر نبود همان سطح جزئیات و واقعیت‌گرایی را که بعدها در بازی‌های بعدی دیدیم، ارائه دهد. اگرچه طراحی شخصیت‌ها و محیط‌ها به طور کلی خوب بود، اما می‌توان برخی زوایای زمخت و جزئیات محدود را مشاهده کرد.

با این حال، Code: Veronica اولین بازی در سری Resident Evil بود که به طور کامل از گرافیک سه‌بعدی استفاده کرد و همین امر باعث شد در آن زمان واقعی‌تر و جذاب‌تر به نظر برسد. محیط‌ها و شخصیت‌ها با جزئیاتی دقیق‌تر از قسمت‌های گذشته طراحی شده بودند که این امر غوطه‌وری بازیکنان را در دنیای ترسناک بازی افزایش داد.

در مقابل، برای مثال، بازی‌های Resident Evil 2 و قسمت سوم از پس‌زمینه‌های ثابت از پیش ساخته‌شده همراه با مدل‌های شخصیت سه‌بعدی استفاده می‌کردند. این به معنای غیرتعاملی بودن کامل محیط‌ها بود، اما امکان ایجاد جزئیات بصری غنی در محدوده قابلیت‌های سخت‌افزارهای آن زمان را فراهم می‌کرد.

حفظ سبک بازی کلاسیک

Code: Veronica با موفقیت سبک بازی کلاسیک متمایزکننده سری Resident Evil را حفظ کرد و بر کاوش محیط‌ها، حل معماها و مقابله با هیولاهای ترسناک تمرکز داشت. در صورت ساخت ریمیک برای آن، می‌توان برخی بهبودهای مدرن را به بازی اضافه کرد، مانند بهبود سیستم کنترل و افزودن گزینه‌های مختلف برای سطح دشواری.

همچنین می‌توان برخی عناصر جدید را به بازی اضافه کرد، مانند سلاح‌های جدید و مهارت‌های رزمی اضافی. همچنین می‌توان برخی مناطق بازی را گسترش داد و معماها و چالش‌های بیشتری را افزود، همان‌طور که در نسخه‌های ریمیک اخیر کپکام شاهد بودیم.

Code: Veronica از موسیقی متن فوق‌العاده‌ای برخوردار است که فضایی ترسناک و هیجان‌انگیز خلق می‌کند. موسیقی در پس‌زمینه از مجموعه‌ای متنوع از سازها و ملودی‌ها برای ایجاد تنش و اضطراب در بازیکنان استفاده می‌کند. در صورت ساخت ریمیک، می‌توان موسیقی متن بازی را با کیفیت بالا دوباره ضبط کرد و برخی افکت‌های صوتی جدید برای تقویت تجربه ترس افزود.

اهمیت Resident Evil Code: Veronica و چرایی لزوم ریمیک برای آن

بازی Code: Veronica تنها یک بازی فرعی در سری رزیدنت اویل نیست، بلکه بخشی اساسی از تاریخچه این سری محسوب می‌شود. این بازی داستان Resident Evil 2 و 3 را تکمیل می‌کند و سرنوشت شخصیت‌های اصلی مانند کلر و کریس ردفیلد را روشن می‌سازد. همچنین شخصیت‌های متمایزی مانند استیو برن‌ساید، آلفرد و الکسیا اشفورد را معرفی کرد که هنوز هم از محبوبیت زیادی در میان بازیکنان برخوردارند.

علاوه بر این، بازی از دنیایی گسترده‌تر نسبت به Resident Evil (به غیر از شهر راکون) برخوردار بود و با بردن ما به جزیره راکفورت و پایگاه آمبرلا در قطب جنوب، محیط‌های متنوع و هیجان‌انگیزی ارائه داد. همه این عوامل باعث می‌شوند Code: Veronica بازی‌ای باشد که سزاوار ریمیک است تا نسل فعلی بازیکنان نیز بتوانند آن را تجربه کرده و لذت ببرند.

چرا Code: Veronica نسبت به Resident Evil 5 اولویت دارد؟

بازی Resident Evil 5

در حالی که Resident Evil 5 هنوز یک بازی خوب با گرافیک پیشرفته و گرایش شدید به عناصر اکشن است، اما Code: Veronica نیاز بیشتری به به‌روزرسانی دارد. چرا که Code: Veronica در سال ۲۰۰۰ منتشر شد و بنابراین گرافیک و فناوری‌های آن در مقایسه با بازی‌های مدرن بسیار قدیمی هستند. علاوه بر این، سبک بازی آن نیاز به بهبود دارد، زیرا سیستم کنترل آن قدیمی و با استانداردهای فعلی ناراحت کننده است. به علاوه، Code: Veronica فرصتی برای اصلاح اشتباهات گذشته، مانند برخی شکاف‌های داستانی و توسعه بهتر شخصیت استیو برن‌ساید، فراهم می‌کند.

در نهایت، تقاضای زیادی از سوی هواداران برای بازسازی این بازی وجود دارد، به ویژه پس از موفقیت بزرگ هر دو بازی Resident Evil 2 و 3 به علاوه قسمت چهارم. همه این دلایل ذکر شده، آن را به نامزد اصلی برای نیاز به یک نسخه ریمیک قبل از قسمت پنجم، Resident Evil 5، تبدیل می‌کند.

در پایان

می‌توان گفت که Resident Evil Code: Veronica بازی فوق‌العاده‌ای است که سزاوار است به عنوان خاطره‌ای در ذهن ما بازیکنان باقی بماند و با فناوری‌های مدرنی که قابلیت‌های نسل فعلی را به کار می‌گیرند، مجدداً منتشر شود. چنین حرکتی بازیکنان جدیدی را که قبلاً فرصت تجربه آن را نداشته‌اند، جذب خواهد کرد و خاطرات بازیکنان قدیمی که این اثر هنری را ارج می‌نهند، زنده خواهد کرد.

شما با ریمیک شدن رزیدنت اویل کد ورونیکا موافقید؟

خروج از نسخه موبایل