بررسی بازی Onimusha 2: Samurai’s Destiny Remaster

نسخه بازسازی‌شده و مورد انتظار Onimusha 2: Samurai’s Destiny Remaster به زودی منتشر خواهد شد تا بار دیگر یکی از شاهکارهای کلاسیک دوران پلی استیشن 2 را زنده کند. این نسخه با مکانیک مدرن و در عین حال حفظ روح اصلی بازی، قصد دارد این اثر را برای نسل جدیدی از گیمرها قابل دسترس کند. اما آیا این نسخه صرفاً یک به‌روزرسانی سطحی است یا مهر تأییدی بر تاریخ پرافتخار کپکام و تأییدی بر این حقیقت که طراحی خوب در برابر آزمون زمان پایدار می‌ماند؟

بازی Onimusha 1 همیشه به عنوان تجربه‌ای با روح و حال‌وهوای سری موفق Resident Evil، اما با چاشنی سامورایی، شناخته می‌شد. با این حال، قسمت دوم این سری توانست از سایه این مقایسه خارج شود و مسیر خود را بسازد و به جواهری در این مجموعه کوتاه تبدیل شود. Onimusha 2 به نوعی بازگشتی با هویتی متمایز بود و نقطه اوجی به حساب می‌آید که در آن داستان‌سرایی، عمق گیم‌پلی و شخصیت‌پردازی سری به بالاترین سطح خود رسید.

داستان بازی حول جوبِی یاگیو، جنگجوی سامورایی، می‌چرخد که دهکده‌اش توسط ارتش شیطانی گنما به رهبری ژنرال نوبوناگا ویران شده است. انگیزه انتقام، جوبِی را به سفری بسیار خطرناک سوق می‌دهد. اما آنچه روایت این بازی را متمایز می‌کند، تمرکز بر شخصیت‌های فرعی است که جوبِی در طول ماجرا با آن‌ها ملاقات می‌کند، برخلاف قسمت اول که تمرکز کمتری بر این جنبه داشت.

برخلاف قسمت اول، Onimusha 2 تلاش کرد تیمی از متحدان شامل اویو، کوتارو، ماگوئیچی و اِکِی را خلق کند. این شخصیت‌ها نه تنها در مبارزات به کمک بازیکن می‌آیند، بلکه بازیکن می‌تواند از طریق سیستم هدیه‌دادن با آن‌ها رابطه برقرار کند. این روابط می‌توانند مسیر داستان را تغییر دهند و پایان‌های متعددی را به ارمغان بیاورند که به بازی عمق و قابلیت بازی مجدد می‌بخشد. با این حال، این مکانیزم این سؤال را مطرح می‌کند که آیا چنین سیستمی که شاید امروزه کمی قدیمی به نظر برسد، هنوز هم برای بازیکنان جدید جذاب خواهد بود یا خیر.

با این وجود، نمی‌توان از جادوی اوایل دهه ۲۰۰۰ که بر برخی جنبه‌های روایی بازی سایه انداخته، چشم‌پوشی کرد. برای مثال، صداپیشگی و بازیگری در این بازی ممکن است برای برخی بازیکنان جدید ضعیف به نظر برسد، اما این ویژگی حس و حال نوستالژیکی را به بازی می‌بخشد که یادآور بازی‌های آن دوران است. خود شخصیت جوبِی، با وجود انگیزه‌هایش در داستان، گاهی اوقات بیشتر شبیه یک شخصیت فرعی به نظر می‌رسد تا نیرویی فعال در پیشبرد داستان، به‌ویژه در طراحی چهره‌اش. با این حال، این جزئیات تأثیر چندانی بر تجربه کلی بازی نمی‌گذارند.

در هسته Onimusha 2، سیستم مبارزه کلاسیک هک اند اسلش سریع قرار دارد. جوبِی به مجموعه متنوعی از سلاح‌ها مانند کاتانا، کمان، نیزه و چکش مجهز است که هر کدام وزن و تأثیر خاص خود را دارند. علاوه بر این، ترکیب ضربات و توانایی‌های ویژه، مانند مکانیزم تبدیل شدن به اونی که قدرت و تنوع حرکات جوبِی را افزایش می‌دهد، به جذابیت گیم‌پلی می‌افزاید.

محیط‌های خطی و پازل‌های مبتنی بر دوربین ثابت، تا حد زیادی بازیکن را به شکلی روان هدایت می‌کنند و در عین حال حس اکتشاف را حفظ می‌کنند. پازل‌ها در طراحی خود ساده هستند و اغلب به تعاملات محیطی یا چیدن قطعات وابسته‌اند. این پازل‌ها ریتم خوبی بین مبارزات پیاپی ایجاد می‌کنند.

به طور کلی، نسخه بازسازی‌شده Onimusha 2 احترام زیادی به بازی اصلی نشان می‌دهد و بهبودهای متعددی را ارائه می‌کند. گرافیک بازی تا حدی برای نمایشگرهای مدرن بهبود یافته، در حالی که سبک هنری اصلی حفظ شده است (با چشم پوشی از سانسورهای همیشگی کپکام). پس‌زمینه‌های از پیش رندرشده حالا واضح‌تر و شفاف‌تر به نظر می‌رسند، اما ماهیت ثابت آن‌ها که از نو طراحی نشده‌اند، ممکن است در کنار گرافیک بهبودیافته کمی ناهماهنگ به نظر برسد و برای برخی بازیکنان که انتظار بازسازی کامل‌تری داشتند، آزاردهنده باشد.

اما شاید برجسته‌ترین تغییر در Onimusha 2: Samurai’s Destiny Remaster، به‌روزرسانی سیستم کنترل باشد که از کنترل‌های سنتی به یک طرح کنترل آنالوگ مدرن‌تر و پاسخ‌گوتر تغییر کرده است. این تغییر باعث می‌شود بازی برای بازیکنان جدید روان‌تر و لذت‌بخش‌تر باشد، بدون اینکه دقت مبارزات را به خطر بیندازد.

نسخه جدید شامل یک گالری هنری اضافی با ۱۲۶ تصویر جدید و سیستم دستاوردها است که چالش‌های جدیدی را به بازی اضافه می‌کند. برای طرفداران چالش، حالت Hell Mode آزمونی سخت ارائه می‌دهد که نیازمند تسلط تقریباً کامل بر مکانیک‌های مبارزه است و دلیلی محکم برای بازیکنان قدیمی فراهم می‌کند تا دوباره به سراغ بازی بروند.

با این حال، در حالی که بهبودها مورد استقبال قرار می‌گیرند، کپکام متأسفانه در رسیدگی به تمام جنبه‌های بازی، به‌ویژه زوایای دوربین ثابت که حالا قدیمی به نظر می‌رسند، کوتاهی کرده است. این دوربین‌ها، هرچند بخشی از هویت کلاسیک بازی هستند، ممکن است در ابتدای بازی یا هنگام حل برخی پازل‌ها باعث سردرگمی شوند.

به عنوان مثال، استفاده دستی از کلیدها از منوی موجودی به جای تعامل خودکار، ممکن است برای برخی بازیکنان امروزی قدیمی به نظر برسد. اما برخی دیگر ممکن است این جزئیات را به عنوان بافتی کلاسیک و شیک ببینند که حس غوطه‌وری در بازی را تقویت می‌کند و یادآور سبک طراحی است که امروزه کمتر دیده می‌شوند.

در پایان، این نسخه بازسازی‌شده انگار در یک دو راهی ایستاده است. در حالی که موفق شده کمی از جادوی نوستالژیک دوران طلایی را با عناصر بصری بهبودیافته در برخی جنبه‌ها احیا کند، اما در کل نتوانسته به‌روزرسانی‌های اساسی لازم برای جذب مخاطبان گسترده‌تر از بازیکنان جدید یا حتی راضی کردن کسانی که امیدوار به بازسازی جاه‌طلبانه‌تری از این اثر کلاسیک بودند، ارائه دهد.

علیرغم اینکه بازی‌های واقعاً خوب با گذر زمان کاملاً درخشش خود را از دست نمی‌دهند، کپکام با Onimusha 2: Samurai’s Destiny Remaster رویکردی محافظه‌کارانه در پیش گرفته است. این احتیاط ممکن است برای احیای موفقیت‌آمیز این سری در عصری که انتظارات بازیکنان افزایش یافته، کافی نباشد.

Final Verdict

While truly good games never lose their value over time, Capcom has taken a conservative approach with Onimusha 2: Samurai’s Destiny Remaster. This caution may not be enough to successfully revive the series in an era of heightened player expectations.

SavisGame Score: 7 out of 10