اگر بگویم شاهد بدترین لانچ تاریخ نینتندو بودیم، باور کنید اغراق نکردهام؛ به نظرم حتی وضعیت ایکس باکس وان هم در هنگام عرضه بهتر از Switch 2 بود.
نینتندو راه آسان را انتخاب کرد و با سیلی سخت روزگار مواجه شد. غول دوست داشتنی ژاپنی را به خلاقیت و نوآوری میشناختیم، هر کنسول آنها مملو از شگفتی بود و همین بود که نینتندو را نینتندو میکرد.
فروش بالای نینتندو سوییچ که منجر به راه افتادن موج کنسول و کامپیوترهای دستی استیم دک، ایسوس راگ و لیجن گو شده بود، نینتندو را بر آن داشت تا راه کم خطر را انتخاب کند و صرفاً با ارتقاء اندک سختافزاری Switch 2 را روانه بازار کند.
چیزی که از آن میترسیدیم رخ داد، نوآوری سوییچ ۲ حتی از کنسول ناکام Wii U هم کمتر و جهش گرافیکی آن نیز نسبت به Wii اندک است و عملاً هیچ شگفتانهای در کار نبود.
نینتندو حتی توان آماده کردن بازیهای بزرگ را نیز برای لانچ سوییچ ۲ نداشت و به جز ماریو کارت ورلد چیز دندان گیری در چنته نداشتند، شاید اگر متروید پرایم ۴ را میتوانستند برای لانچ حاضر کنند با چنین لانچ شرم آوری مواجه نمیشدیم.
از طرفی تعرفه بازی ترامپ قمارباز کام نینتندو را تلخ کرد و علیرغم اینکه آنها با قیمتگذاری نجومی خشم گیمرها را برانگیختند اما با این جنگ تعرفهای کله زرد بغدادی از اینجا مانده و از آنجا رانده شدند، یعنی آش نخورده و دهن سوخته، نه به سودآوری رسیدند و نه تاکتیک ریسک حداقلی آنها جواب داد. شاید اگر همان نینتندو قبلی میبودند و طمع زیادی نمیکردند لااقل به واسطه خلاقیت و نوآوری هم که شده با استقبال گرمتری مواجه میشدند.
حال در چنین شرایطی تیر خلاص میتواند این باشد که مثل سوییچ تنها چند ماه با کپیخور و هک کامل سوییچ ۲ فاصله داشته باشیم و مثلاً به عنوان هدیهی کریسمس شاهد جیلبریک Switch 2 باشیم، حتی تصور این کابوس نیز میتواند برای مدیران نینتندو کُشنده باشد.
رفقا به نظر شما علت این استقبال سرد از سوییچ ۲ چیست؟
بخوانید: واکنش طرفداران سونی به State of Play اخیر خجالتآور بود
