اسلامهراسی هندوها در سینمای بالیوود دیگر به یک کلیشه تکراری و نفرتانگیز تبدیل شده است. از قتلعام مسلمانان در هند گرفته تا تحقیر و تخریب آنها در فیلمهای پرزرقوبرق بالیوودی، این روند زشت و غیرانسانی چیزی نیست که بتوان نادیده گرفت. فیلم اکشن “بنگ بنگ” (Bang Bang) محصول ۲۰۱۴، نمونهای آشکار از این اسلامهراسی سیستماتیک است که با داستانی سست و توهینآمیز، نهتنها به مسلمانان، بلکه به شعور مخاطب نیز بیاحترامی میکند.
در این فیلم، داستان حول سرقت الماس کوه نور از برج لندن میچرخد؛ سرقتی که ظاهراً قرار است روابط هند و انگلستان را بههم بزند. اما آنچه بیش از همه توی ذوق میزند، انتخاب نامهای اسلامی برای تمام شخصیتهای منفی و شرور فیلم است. عمر ظفر، شخصیت اصلی منفی، یک آدمکش بینالمللی معرفی میشود که بیرحمانه مردم بیگناه را به آتش میکشد و بهعنوان موجودی پست و بیاخلاق به تصویر کشیده میشود. دیگر شخصیتهای منفی مثل شعیب و حمید نیز همگی نامهای عربی-اسلامی دارند، درحالیکه قهرمانان داستان با نامهای هندو مانند راج ویرن، راج کاپور و هاپو کومار! ظاهر میشوند. این انتخابهای عمدی در نامگذاری، نیازی به تحلیل نمادشناسانه ندارد؛ اسلامهراسی در این فیلم چنان عیان است که حتی یک بیننده معمولی هم آن را تشخیص میدهد.
اما توهین این فیلم به اینجا ختم نمیشود. پیام اصلی “بنگ بنگ” چنان فشل و عقبافتاده است که گویی هند هنوز در دوران استعمار انگلیس بهسر میبرد. فیلم بهطور ضمنی القا میکند که هندیها آنقدر بیلیاقت و دزد هستند که نمیتوانند از جواهر ملی خود، الماس کوه نور، نگهداری کنند و بهتر است این گنج در لندن بماند! این خودتحقیری عجیب و غریب در کنار اسلامهراسی، نشاندهنده ذهنیت بیمارگونهای است که در پس ساخت این فیلم وجود دارد.
نکته تأسفبار دیگر، سرمایهگذاری شعبه هندی کمپانی فاکس قرن بیستم در این پروژه است که نشان میدهد حتی شرکتهای بزرگ بینالمللی نیز در این پروپاگاندای ضداسلامی شریک هستند. در نهایت، “بنگ بنگ” جز چند صحنه اکشن تخیلی و اغراقآمیز که ویژه سینمای هند است، هیچ چیز قابلتوجهی برای عرضه ندارد. داستان فیلم چنان سست و مضحک است که نهتنها ارزش وقت گذاشتن ندارد، بلکه به شعور مخاطب توهین میکند.
شما این فیلم را دیدهاید؟ نظرتان درباره این نمایش آشکار اسلامهراسی و داستان بیمنطق آن چیست؟
